Het is het laatste weekend van januari, nog een beetje koud tijdens de fietsrit van het station van Hoogeveen, die langs het water van de Hoogveensche vaart leidt naar de bossen rondom het Echtenerzand. Drie dagen lang is een van de wegen verscholen maar gigantische villa het decor van de opnames van het nieuwe album van Rafting Goods. Na in coronatijd voornamelijk samengewerkt te hebben via de digitale weg, is nu voor het eerst de hele groep bij elkaar om te werken aan nieuwe muziek. En HIJS kreeg een uitnodiging. Een verhaal over trilhandjes, vlammende sambal, Queensbridge-drums en een possecut als ijsbreker.
“Het eten is gebracht, het grootste deel van de spullen is er.” Aan het woord is Hairo, die in de opbouwgroep zit en daarom als een van de eersten aanwezig is. Het hele weekend zullen mc’s en producers aansluiten. “Het voorbereidende werk was even stressen. Makkelijk was het niet, dertig agenda’s op elkaar af zien te stemmen. Dat was al een hele grote operatie. Maar we zijn er. Als we zometeen geïnstalleerd zijn en iedereen zijn eigen werkstation heeft opgezet, gaat de boel wel rollen.”
In de woonkamer waarin hij een blikje fris openmaakt, zitten ook Tim Beumers, $KEER & BOO$, Dookie en Mike Tibbert. Laatstgenoemde zet zijn gear op. “Morgenochtend word ik wakker met koffie en een NBA-game”, zegt hij terwijl hij wijst naar de grote televisie aan de muur. De afmeting ervan past in principe bij alles eromheen: de grote woonkamer, het gigantische complex en het dito erf waarop het gelegen is.
Er zijn meerdere woonkamers, meerdere keukens en ondertussen wordt de koelkast gevuld met die ziekelijke hoeveelheid kratten boodschappen die net is gebracht. Aan de grote eettafel centraal in het huis zit $KEER & BOO$. “Ik kan niet wachten, man. Er zitten altijd wel wat teksten in de stash bij mij, maar het liefst schrijf ik op een beat. Het is het lekkerst om from scratch iets maken, dan voelt het toch meer custom made.”
Zodra de eerste beats door het huis galmen, zondert Tim Beumers zich af. Hij zit aan een kleine tafel in de trappenhal van het huis, zijn eerste couplet tikkend op zijn laptop. Binnen no time staat hij op: “Nu is het zoeken naar een goeie beat.” Het verschil in werkwijze tekent zich meteen af; waar de een het liefst schrijft op muziek, gaat de ander pas op zoek naar muziek zodra de tekst klaar is. “Heb je goeie beats daar? Van wie is deze?!” schreeuwt Tim, met op de achtergrond oorsters getokkel over slepende boombapdrums door de hal suizend.
Het wordt een weekend waarin de ritmes van de jongere generatie de degens zullen kruisen met die van de oude leermeesters. Mike Tibbert: “Ik maak me niet druk. Als die jongens de hele nacht door willen trekken om te werken en pas naar bed willen gaan als ik opsta, moeten ze dat doen.” Hij heeft zijn set-up inmiddels verhuisd van de centrale woonkamer naar die achterin de hoek van het huis. “Er zijn een aantal mannen die hier komen om te maken, maar ik heb veel van wat ik de afgelopen tijd heb gemaakt en bij ‘Rafting’ vond passen opgespaard. Moet je zien!”, zegt hij terwijl hij door een grote map met beats bladert. “Er zitten wat gebruiksklare dingen bij, maar andere dingen zijn nog opzetjes.”
Zodra hij na wat soulvolle beats uit het niets een grimmige instrumental opzet, komt $KEER & BOO$ de kamer in gewandeld. Waar anderen ogenschijnlijk op hun gemak doen, kan hij niet wachten. “Als je dit nou even op laat staan Mike, pen ik hier nu een verse. I’ve been ready, man. Ik krijg trilhandjes en shit.” Hij moet echter nog even geduld hebben, want Mike scrolt door en belandt bij een paar beats met gospel-invloeden erin. Ideaal voor James, die net binnen is gekomen en meteen zijn telefoon erbij pakt om te schrijven.
Rafting Goods is een collectief waarin meerdere vriendengroepen met elkaar zijn versmolten. Vanuit Limburg komen Slenterprise en Het VerZet, vanuit het Fort Buku-kamp sluiten SKAV en Red aan, en er zijn de VSOP-veteranen die met anekdotes strooien over hoe het eraan toeging toen ze vroeger samenwoonden. Toch gaat de focus al gauw op maken: “Weet je wat we wel echt moeten doen vanavond?”, vraagt Tim aan Mike. “Die keiharde Queensbridge-drums eens grof aanpakken!”
Roelie Vuitton heeft niet gek ver hoeven reizen naar de residentie, en wint wellicht daarom de prijs voor de eerste opname. Al kort nadat hij het huis is binnengekomen heeft hij de eerste verse van het weekend getaped op een beat van Yung Umbro. En waar hij zijn tekst uit zijn mouw leek te schudden, moeten anderen er nog even inkomen. Tenshun: “Ik heb al maanden niet geschreven. Waarom? Life. Maar zometeen komt het wel weer hoor. Je stelt je gewoon in op dat het dit weekend moet gebeuren. Het gaat nooit uit je systeem, man. Dit is net als fietsen voor ons.”
Kriskras door het huis klinken inmiddels beats, en veel rappers lopen ijsberend door de kamer grenzend aan de trappenhal. Daar klapt een gruwelijke beat bij producers Blanke Roy en PH!N. “Als je hier niet op staat, had je net zo goed thuis kunnen blijven”, vertelt Hairo al hoofdknikkend. Hij ziet de track als ijsbreker, ideaal om het weekend mee af te trappen. Er klinkt een zakelijke verse van Tim en een meedogenloze Dookie. Ook Mike Tibbert begrijpt de boodschap, en sluit aan in de rij om acht bars op te nemen. Het is multitasken voor hem: hij was zojuist nog zijn eigen beats aan het sorteren, een ander aan het helpen met een pre-amp en nu staat hij kalm zijn couplet in te studeren.
Sommigen komen binnen om te luisteren en zich op te trekken aan wat ze horen, om vervolgens te beginnen met schrijven. Anderen verschijnen achter de microfoon met een voorgeschreven couplet. Zo ontstaat er een grimey possecut. “Ik had deze beat thuis al gemaakt. Je hoopt natuurlijk dat er iets mee gaat gebeuren tijdens zo’n weekend, maar dat dit mijn eerste track zou zijn had ik niet verwacht”, zegt Blanke Roy als hij nog wat vocalen versleept op zijn beeldscherm.
“Ja, maar dit is gewoon lekker voor een mc”, zegt Nosa. “Hier hoef je niet moeilijk te doen. Geen kop en staart verzinnen of een hook leggen.” NTAN is het daarmee eens. Razendsnel neemt de Limburger een couplet op: één take voor zijn raps, één take voor dubbels, één take voor ad-libs. “Zo, en dan nu even kijken wat er nog méér kunnen doen.”
Er heerst een heel andere energie in het huis dan toen we twee uur geleden binnenstapten. Overal gebeurt iets: in de ene slaapkamer wordt druk getaped, terwijl op een bank in de woonkamer een rustig gesprek gevoerd wordt onder het genot van koffie. Even later, als er een hongerig makende geur zich door de gangen verplaatst, blijkt SKAV zich te hebben ontpopt tot chef-kok.
Sudderende kip in de oven, de rijst staat op, de komkommers in het zuur, en een gigantische emmer sambal gaat open. “Ik ben Surinaams bro, tuurlijk kan dat”, antwoordt Nosa op SKAV’s vraag of hij wel uitkijkt met de hoeveelheid die hij ervan opschept. Even later worden er in de kleine leefkeuken achterin het huis melk op tafel getoverd, onder meer door diezelfde Nosa. De vraag van SKAV bleek inderdaad niet onterecht, weet ook uw verslaggever. Al snel staan tong en mondhoeken compleet in de fik. Maar lékker dat het was!
“Dit is wel een beetje waar ik het voor doe”, vertelt Soulution, producer van Fat Windjacks, even later in de centrale woonkamer. “Kijk om je heen. Overal gebeuren creatieve dingen nu.” In de aanloop naar dit weekend heeft hij twee nummers gemaakt, die hij meteen laat horen. Op de ene staat een met bars strooiende Mack, op de andere een zeer introspectieve SKAV.
“Beide tracks kunnen nog andere rappers gebruiken. Ik houd ervan om doelgericht te werken. Als ik een beat heb gemaakt, hoor ik er meteen iemand op in mijn hoofd, dus dan stuur ik het naar de betreffende mc’s. Zo houd ik het overzicht. Ik kom hier niet per se om iedereen omver te blazen met beats. Daarom is het lekker dat we met zoveel producers zijn, dan ik lekker relaxed verdwijnen naar de achtergrond.” Voor Andel Drums, die vanuit de huiskamer te zien is in zijn kamer, is dat anders. “Ik hoor hiernaast een beat van Blanke Roy op zijn A-game. Als ik dan zie hoeveel mc’s daarop willen tapen, is dat mijn brandstof. Dan moet ik juist harder gaan.”
“Wie hoor ik hier? Jou?!”, brult $KEER & BOO$ ineens door de grote woonkamer. “Doe normaal man, Diederik!” De Limburgse mc lijkt elke beat te willen tacklen die zijn oorschelp bereikt. Hij pakt zijn telefoon erbij zodra James binnen komt lopen, en haalt er een demo uit van hen samen. “Dit is die conscious shit. Precies zoals een track van jou en mij zou moeten klinken. Het laat zien dat jij dáár bent en ik híer, maar dat we allebei van ongeveer dezelfde plek komen. Man, dit moet toch uitkomen, man. Samen halen ze herinneringen op aan de track, tot $KEER & BOO$ ineens ernstige blik werpt richting James. “Weet je wat dope zou zijn? Jij en NTAN op een track!” “Die is er al bro, we hebben net bij Umbro getaped!”
Soulution: “Eindelijk zien we elkaar ook weer eens. Sommigen heb ik pas net ontmoet. Iedereen leeft van elkaar ook, natuurlijk. Niet alleen de laatste jaren, maar we hebben allemaal onze eigen projecten, werk, gezinslevens et cetera. Het is heel fijn om hier even samen in een creatieve bubbel te gaan. Daar komen mensen ook alleen maar uit als ze even buiten gaan roken.”
Boven op zolder, letterlijk in de nok van het huis, heeft Mike Tibbert zichzelf afgezonderd. Vanaf de overloop zijn alleen ad-libs hoorbaar. Eenmaal boven blijkt zijn veteraanschap. Hij zit gebogen over zijn latop, zichzelf op te nemen in een superkleine set-up,“Zo, dan dubbel ik dit nog effe en dan is Mikey weer klaar. Daarover gesproken, is die kip van SKAV al klaar, eigenlijk?”
Zo zou het nog dagen doorgaan. Het resultaat? 48 tracks in 48 uur. Het is een monsterlijk productief weekend gebleken. Er werd dan ook gezocht naar de snelste workflow, met mobiele set-ups en een digitale map waarin alle producers razendsnel hun mixdowns in dropten. Het beeld van een huis vol ronddolende sharpshooters, onophoudelijk op zoek naar hun prooi in de vorm van een beat die hen activeert, staat nog wel even in ons geheugen gegrift.
De chemie was er al toen er nog exclusief via Whatsapp werd gewerkt. Maar die is nog duidelijker hoorbaar nu ter plekke bijvoorbeeld collega’s werden uitgedaagd om een rijmschema over te pakken van de voorganger. En diverse mc’s elkaar razendsnel onorthodox met bars afwisselen, zoals op HEEL DE FAMILIE, de finaletrack van Kant A. “Eigenlijk kun je de twee albums niet met elkaar vergelijken”, stelt Tim Beumers. “De vibe was compleet anders. De vorige keer zat iedereen afgezonderd op een zolderkamer tijdens de lockdown.” Producer Red: “Ik hoop dat je het plezier terughoort dat we in dat weekend met elkaar hebben gehad.” $KEER & BOO$: “Eigenlijk is het een wonder dat we allemaal met elkaar op tracks staan, want de leefritmes van iedereen schoten drie dagen lang dwars door elkaar heen.”
Het eindresultaat, Rafting Goods Volume 2, wordt over een aantal delen uitgesmeerd. Kant A staat nu online, en ook Kant B verschijnt nog deze maand; op 26 juli. $KEER & BOO$ vat het in een paar seconden samen in de outro van GET MULA, een van de zes nieuwe nummers die je nu kunt checken. “We spelen niet meer, man. Rafting Goods. Rustig doen. Ik kan het je adviseren, bro!”
Stream RAFTING GOODS VOL. 2: A hieronder. Rafting Goods speelt hun eerste live-show ooit op hiphopfestival Het Moment in Tilburg op 29 juli. Er zijn nog zeer beperkt regular tickets te koop via deze link. Bij de laatste batch tickets stijgt de prijs.
