“2024 is veruit het kutste jaar wat ik heb meegemaakt en mag wat mij betreft per direct geschrapt worden.” Het zijn de eerste woorden, geparkeerd bovenaan het bericht dat Tim van Dongen op de releasedag van zijn nieuwste single op Instagram plaatste. Waar het voor hem vooral muzikaal een prachtjaar was, waarin hij uitgesmeerd over twaalf maanden zijn veelzijdigheid liet zien en vooral horen, was het op persoonlijk vlak af en toe niet te hachelen voor de Tilburger. Ook Maar Een Mens is zijn meest persoonlijke werk ooit en landt deze week op de cover van onze playlist.
“Aan het begin van het jaar reed ik na tientallen shows tijdens vijf dagen carnaval samen met Dokter Moon en Ruud Lemmen naar Hammelburg in Duitsland, om bands te coachen in een businessgame. Onderweg stopten we om een hapje te eten. Vanaf dat moment herinner ik me niks meer, totdat ik bijkwam in een ambulance. Ik had een epileptische aanval gehad en moest meteen mee naar het ziekenhuis.”
Na een jaar vol ziekenhuisbezoeken met MRI-scans en hersenfilmpjes kreeg Tim de diagnose epilepsie en werd hem verplicht rust te pakken. “Mijn leven stond op z’n kop. Ik kon niet anders dan me eraan overgeven en mijn manier van leven omgooien. Dus besloot ik oude hobby’s weer op te pakken en ben zo weer begonnen met tekenen en schilderen, maar ik besloot ook om maandelijks muziek uit te gaan brengen die al even op de plank had gelegen. Ik wist meteen dat ik het nummer Ook Maar Een Mens als laatste wilde uitbrengen.”
In de persoonlijke track bespreekt hij zijn struggles met ADHD en de burnout van zijn vriendin. Het heeft de tijd gekregen om te rijpen en kreeg “dankzij dit verschrikkelijke jaar een extra lading. Toen Alan Mascott en ik een aantal jaar geleden dit nummer maakten, wisten we dat het iets speciaals was. Dat had ik jaren daarvoor ook ervaren met Tantu Spange Tatta.”
Over de piano-akkoorden en elektronische elementen die beetje naar de achtergrond geschoven worden, zoekt Timmietex in de heisa naar hoe van een ik en een jij een wij te maken. Jank- en drankbuien wisselen elkaar af tussen de vier muren waartussen ze samen iets op lijken te willen bouwen. Er is twijfel, onbegrip en ondertussen wordt de herres almaar groter.
“En je kon me niet laten gaan / achteraf is het vaak te laat…” Hij zou het kunnen uitschreeuwen als de beer op het artwork, maar houdt dat beeld slechts visueel. Middenin al het tumult vindt hij een manier om het in alle kalmte te bespreken. Geflankeerd door een pen en een microfoon. Boven het rijkelijke arrangement in crescendo, gaat hij harmonieus en vol van emotie te werk, maar vooral gecontroleerd. De kwetsbaarheid raakt en levert een prachttrack op in een traject dat toch al in het teken stond van zelftherapie.
“Ik sluit dit jaar af met mijn meest persoonlijke nummer ooit en hoop dan ook dat je de tijd wil nemen om Ook Maar Een Mens van begin tot eind te luisteren en als je ‘m voelt te delen via social media of in je groepsapps.”
Nou Tim, als je zo sterk bent om deze samenvatting van het jaar te delen, is dat een kleine moeite. Check de track nu in onze playlist (pro-tip: abonneer erop en je bent wekelijks op de hoogte met 20 nieuwe hiphoptracks!).
