Alles is… luidt de tekst op het hek, toch? Langzaam loop je door: Alles is samen…? Pas wanneer je over je schouder kijkt wordt het duidelijk: Alles is samen in Afri. Een kunstwerk aan de rand van het Afrikaanderpark, dat vanuit verschillende perspectieven een andere boodschap biedt. Wij spraken Thijs Kelder, de maker van dit werk, over het proces achter dit ambitieuze project.
Je hebt een bedrijf genaamd Studio Ruwedata. Wat voor werk lever je daarmee?
“Interieurdesign en custom kunstwerken voor bedrijven, bijvoorbeeld. Het is heel breed wat ik doe. Ik doe opdrachten maar ook veel vrij werk. Vaak komen er opdrachten voort uit mijn vrije projecten omdat klanten bepaalde dingen bijvoorbeeld gaaf vinden en dat in hun eigen pand willen hebben. Ik werk normaliter veel voor horecabedrijven, maar nu natuurlijk wat minder vanwege het coronavirus. De horeca heeft nou eenmaal wat minder te besteden in deze tijd. Ik doe meestal volledige inrichtingen. Dan ontwerp ik het grafische gedeelte en vaak probeer ik een wand aan te pakken in mijn eigen stijl die eruit springt in zo’n interieur.”
Is dit de eerste keer dat jij een hek schildert?
“Ja, dit was een primeur voor mij. Het was totaal anders dan projecten die ik eerder heb gedaan. De voorkant van dat hek is zo’n kleine oppervlakte, daar kun je weinig mee. Ik besloot dus gewoon in de lengte te gaan, anders kun je de tekst natuurlijk niet lezen. Toen heb ik ook besloten om aan de zijkanten van de spijlen iets te schilderen.”
Naast je werk onder Studio Ruwedata doe je dus ook street art. Ligt daar je basis of ben je daar later ingerold?
“Ik kom daar vandaan. Zo ben ik ook begonnen met kunst. In het begin van de jaren 2000 was ik veel bezig met kunst op straat. De stickercultuur was destijds booming. Ik deed veel stickers, stencils en posters. We hadden op straat een redelijke naam voor onszelf gemaakt. Daaruit kwam mijn eerste expo voort in Rotterdam. Die was destijds samen met Lastplak en Mr. Serious, best grote namen dus. Dat was mijn eerste officiële expositie en toen is het een beetje gaan rollen en ben ik opdrachten aan gaan nemen.”
“Als ik een muur toegewezen kreeg, had ik het minder interessant gevonden.”
“Tegenwoordig experimenteer ik veel met verschillende materialen. Ik vind het nog steeds supertof om te werken aan muren, maar ik zoek steeds meer uitdaging. Met die kennis ben ik denk ik ook gevraagd voor dit project. Het schilderen van een hek is wel een uitdaging. Ik had het er laatst met iemand over; als ik een muur toegewezen kreeg had ik het minder interessant gevonden.”
Altijd op zoek naar iets nieuws dus?
“Ja, ik wil altijd vernieuwen en experimenteren. Ik moet zeggen dat ik ook snel dingen zat ben. Ik ben altijd op zoek naar nieuwe projecten. Na een paar jaar iets gedaan te hebben, heb ik vaak weer tientallen nieuwe ideeën. Dat ligt aan de ondernemingsdrang die ik heb. Toch zie ik vaak kunstenaars die bekend staan om één ding waar ze zich in gespecialiseerd hebben. Ik vraag me soms af of dat ik het misschien op die manier had moeten doen, maar dat past gewoon niet bij mij.”
“Vaak vroeg ik mezelf af waar ik nu weer aan begonnen was.”
“Het is wel spannend natuurlijk om zulke uitdagende projecten aan te nemen. Ik had nog nooit iets op een hek geschilderd en dan is dat intimiderend. Vaak vroeg ik mezelf af waar ik nu weer aan begonnen was. Gelukkig is het uiteindelijk allemaal erg mooi geworden.”
Wat is het meest aparte project dat je ooit hebt gedaan?
“Goeie vraag! Waar ik zelf trots op ben is het ‘glas in lood’-werk dat ik maak. Ik doe dat met plexiglas. Er zijn wel meer mensen die dat doen maar niet per sé hoe ik het doe. Ik denk dat ik daar best wel een goeie vondst in heb. Dat vind ik tof. Drie jaar geleden had ik een solo-expo. Het idee voor dat ‘glas-in-loodraam’ lag al heel lang dus ik besloot dat te gaan uitvoeren voor de expositie en ik heb meteen groots uitgepakt. Het project was een stuk ingewikkelder dan ik dacht, maar mede daardoor ben ik er wel heel trots op.
Die ramen zijn heel erg geïnspireerd op pop culture en iconografie. Het is een soort collage van iconen. Het werk gaat heel erg over het leven: wat is goed en wat is fout? Ik neem ook het nachtleven heel erg mee in dat werk, met alle verleidingen die daarbij komen kijken.
Mensen koppelen ‘glas- in-loodwerk’ vaak aan kerkelijke ramen. Die ramen zijn ook niet alleen maar vrolijk en vredevol. Ze gaan vaak juist over de tegenstrijdigheden van de mens. Dat probeer ik een beetje eigentijds te maken. De verboden appel zit erin maar ook bijvoorbeeld een pilletje en een drankje.”
Terug naar het hek: de tekst ‘Alles is samen in Afri’, heb jij dat zelfs bedacht?
“Die tekst is verzonnen in samenwerking met Boyd Grund. De Afrikaanderwijk is harstikke bijzonder. Het is erg multicultureel en veel buitenstaanders hebben een verkeerd beeld van de wijk. We wilden een positieve draai geven aan dat hek. Boyd Grund woont zelf in de wijk en hij heeft dus samen met mij een passende tekst verzonnen. Dat is veel persoonlijker dan een willekeurige tekst die verzonnen is door alleen mij, aangezien ik zelf niet uit de wijk kom.
Het is natuurlijk supertof dat je de zin van verschillende kanten kan lezen. Aan de voorkant lees je alleen: in Afri. Als je aan de ene kant aan komt lopen lees je: Samen, dan kunnen mensen ervan maken: Samen in Afri, of: Alles is in Afri. Voorbijgangers kunnen het op hun eigen manier lezen, dat vind ik tof aan deze tekst.”
“Het was fijn om weer eens lekker op straat aan de slag te gaan.”
Hoe ziet het proces vóór het schilderen eruit?
“Dat digitale ontwerp komt dus als eerste. Omdat het project helemaal nieuw was voor mij, ben ik deze keer ook aan de slag gegaan met een schaalmodel ervan. In mijn studio heb ik die spijlen nagemaakt en heb ik de voorkant en de zijkant geschilderd. Ik wilde natuurlijk even checken of mijn idee überhaupt werkte. Je gaat uiteraard niet aan zo’n schildering beginnen als je niet zeker van je zaak bent. Gelukkig ging dat experimentje helemaal goed. Het grootste gedeelte van het ontwerpproces is wel digitaal tegenwoordig. Ik heb geteld hoeveel spijlen het hek had en toen heb ik het in Illustrator op schaal nagemaakt.”
Hoe waren de reacties van de buurtbewoners?
“Toen ik begon te verven kreeg ik echt al heel veel reacties. Ik had pas één kleur op het hek zitten en iedereen werd al mega-enthousiast. De mensen daar vonden het echt leuk dat ik eens wat vrolijkheid gaf aan dat saaie, grijze hek. Bewoners waren heel benieuwd en geïnteresseerd in de tekst, mensen gingen raden wat er kwam te staan en ik raakte vaak in gesprek met hen. Ik kreeg heel veel positieve reacties over de gekozen tekst. Die is dus wel raak denk ik.
Ik vind het supervet om die interactie te hebben met voorbijgangers. Als ik met mijn eigen projecten bezig ben voor Studio Ruwedata zit ik natuurlijk veel in mijn eigen studio en het was fijn om weer eens lekker op straat aan de slag te gaan. Het proces erachter vind ik ook altijd tof, ik maak natuurlijk eerst een design op de computer en om dan uiteindelijk het resultaat zo groots op straat te zien geeft mij echt voldoening.”
Het ambitieuze project van Thijs Kelder is te zien op het Afrikaanderplein in Rotterdam en werd gecureerd door Rewriters010.
