Spokesmen is een mix van MC’s uit zowat alle kanten van Vlaanderen. De pioniers waren Powahead en LT, die al snel in contact kwamen met Taai, de derde MC. Zo rolde de bal maar verder en verder en kwamen Dr. Donker als beatbakker en GMP als vierde MC erbij. Toen begonnen ze zich te concentreren op het schrijven van nummers en kwamen ook de eerste optredens erbij. Ze legden ondertussen ook verschillende contacten met o.a. Nag, Twan, Padmo, Rasss en vele anderen wat hun een mooie toekomst garandeerde, zo kwam ook Dyna bij de groep, op dat moment nog actief bij UNA. Uiteindelijk sloot zich nog een laatste member aan, de Antwerpse DJ Droppa. Zo vormde ze een unieke, uitgebreide formatie met verschillende ‘roots’, nu zien of hun debuut even goed is als hun skills!
Het debuutalbum van Spokesmen begint met een track vol samples van verschillende bekende Vlamingen als Urbanus en Gaston en Leo, doorheen het album komt dit nog veelvuldig voor, waarom? Dat is mij ook niet duidelijk, maar het effect is zeker positief, toffe lijnen en flows die worden afgewisseld met oneliners van Vlaamse humoristen, een geslaagde mix zo blijkt.
Na de korte intro vliegt de crew er meteen tegenaan met een heuse represent track, 5 MC’s die ‘uit volle borst’ zichzelf voorstellen, van schoenmaat tot stad. Een tof begin waarmee duidelijk de trent is gezet voor een prachtig album. Spijtig genoeg was dat voor mij ook een van de beste tracks en kunnen ze dat gevoel niet bij alle nummers terug bovenhalen. De stijlen zijn uiteenlopend wat een leuke variatie met zich meebrengt, zodat bijna het hele album je blijft boeien. Bijna wel te verstaan, want na 15 tracks werd het wel wat te veel van het goede. De rustpauze die ze dan ook geven mocht beter wat later op het album komen in plaats van al na de intro en twee nummers. Het niveauverschil in de groep is niet zo groot, al zijn er wel MC’s die er bovenuit springen als Powahead bijvoorbeeld. die toch dat tikkeltje meer heeft dan de rest. Het album wordt ook niet echt gedropt als groep, maar eerder als een hoop verzamelde tracks van vijf MC’s die toevallig nog een paar tracks samen hebben opgenomen. Dyna, die als laatste erbij kwam hoor je dan ook minder dan de rest, een spijtig punt.
Voor de verschillende dialecten van de MC’s moet je geen schrik hebben, want stuk voor stuk komen ze zeer duidelijk in het AN, je moet niet gaan denken aan bijvoorbeeld ‘t Hof Van Commerce- of Sint Andries MC’s-achtige raps. Je kan je afkomst niet volledig verbergen, maar het lukt hen aardig. Natuurlijk gaat het niet alleen om de MC’s in de formatie maar komen de DJ’s ook duidelijk naar voren, in bijna elke track gooien ze wel wat scratches. In ‘Flitsende Faders’ krijgen ze dan zelfs een hele track om zich op uit te leven, een tweede rustpunt?
Teksten schrijven kunnen de Spokesmen zeker, vaak vertellen ze hun ding in een soort verhaaltje wat wel tof is en het simpel verteerbaar maakt maar na een tijdje mis je wel iemand die gewoon even zegt waar het op staat en niet rond de pot draait, als bijna alle leden al wel op een battle hebben gestaan verwacht je wel beter.
De rappers proppen ook hun teksten vol woordspelingen, dope! zal je denken, en dat is ook, maar zo kom je soms ook echt wel playede lines tegen zoals: “We houden van het weekend want we zijn geen weekdieren”, die kan van iedereen komen.
Niet dat ‘Weekenddieren’ een slechte track is, verre van zelfs. Ze laten nog eens extra doorschijnen dat ze met meer dan 30 optredens in vijf jaar een toch wel degelijke reputatie hebben.
Zelf zag ik ze maar één keer, toen werden ze door het afzeggen van Pete Rock in het Rivierenhof to Deurne tot een van de hoofdacts gebombardeerd. Dat deden ze dan ook stijlvol. In zowat heel het album hoor je wel dat feestelijke, deze jongens genieten van wat ze doen, namelijk dope hiphop maken. Iets wat de hiphopscene in de Lage Landen volgens mij wel kan gebruiken in deze tijd van internetbeef.
Toch is het niet alleen maar feesten en tonen ze ook hun gevoeligere kant in ‘Operatie Levensader’, een track geschreven over Moeder Aarde:
“Je bouwt je doodskist // ik zei, yo verklaar je nader // ik ben een onheilsprofeet van een andere planeet // moeder Aarde is bevuilt en daarom om zeep!”
Duidelijk toch? Dit is echt wel een goede, rustige track die me wel kon bekoren, niet alleen omwille van het thema, maar gewoon omdat het goed in elkaar zit: dope lijnen en een goede beat, het had dan ook een lichte voorkeur op mijn playlist. Het was dat gevoel dat ik bij veel van de nummers had. Toch vroeg ik me af of 22 tracks wel nodig waren.
Spokesmen dropt echt een goed album dat hopelijk met open armen zal ontvangen worden, de uiteenlopende afkomsten van de rappers zal daarbij wel helpen. Daardoor staan ze ook bloot aan veel invloeden uit de hiphopwereld en dat geeft een positief effect. Elk van de MC’s bracht zijn stukje aan een tof geheel.
22 tracks was wel wat te veel van het goede, de solotracks mochten bijvoorbeeld wegblijven, maar tracks als ‘Uit volle borst’, ‘HiphopGodverdomme’, ‘Operatie Levensader’ en andere maken dat goed. Voor de toekomst heb ik een goed gevoel als ze meer als groep gaan werken, de langdurige evolutie van de groep komt het album niet echt ten goede met enkele solo’s en nummers met slechts twee MC’s die achterwege mochten blijven.
Meer info: http://www.spokesmen.be
Tracklist:
1. Edde da vast?
2. Uit volle borst
3. Hiphop Godverdomme (deel 2)
4. Efkes wachte (pauze)
5. Krachthoofd punch
6. Schakelaar
7. Tongtreiteraar
8. TFET
9. Samengevat
10. Kosmos
11. Antwoordapparaat
12. Operatie Levensader (met Nature Provides)
13. Lunch Time
14. Niemand (met Marlies en Evelien)
15. Kombie-Natie
16. Do Re Mi Fa Sol
17. Mc’s gaan nooit dood
18. Flitsende Faders
19. Sensatie #1
20. Whiplash
21. Fata Morgana
22. Weekenddieren
