Voor zijn elfde album heeft Snoop Dogg deze vernieuwing gevonden in de personen van Pharrell Williams en Chad Hugo, oftewel The Neptunes, die een groot deel van het album voor hun rekening nemen. Maar staat de titel R&G (Rhythm & Gangsta): The Masterpiece garant voor muzikale meesterwerken?
De celebrity status van de Doggfather reikt de laatste jaren dan wel veel verder dan het zijn van een rap superstar, toch hadden sommige HIJS bezoekers hem al afgeschreven en claimden dat Da Bigg Boss Dogg over zijn hoogtepunt heen was. Na onder andere het klassieke Doggystyle, indrukwekkende team-ups met beat maker Dr Dre en hip hop legende Pac, een mislukt uitstapje naar No Limit en een trashy pornofilm vertolkt Snoop D.O. Double G tegenwoordig humoristische karakters in Hollywood producties en is geswitcht van rauwe beats en real-life gangster teksten naar radiovriendelijke pimp songs.
De critici konden “From Tha Church To Da Palace” en “Beautiful” nog enigszins ontvluchten, maar nu het laid-back tongklakkende “Drop It Like It’s Hot” numero uno staat in de Billboards en soul joint “Let’s Get Blown” de tweede single wordt kan niemand meer om de chemie tussen Snoop Dogg en The Neptunes heen. Bijzonder aan Pharrell en zijn partner in crime is dat een Neptunes track meteen herkenbaar is, maar op de een of andere manier zijn de look-a-like beats telkens in een origineel funkachtig jasje gestoken. En na de blauwe Death Row jail cell blouse, is dit Star Trak jasje het eerste sinds lange tijd wat Snoop staat en opfleurt; de Doggfather is back to run the show.
Het door The Alchemist geproduceerde “I Love To Give You Light” bevat een heerlijke soul sample van “I Come That You Might Have Life” die prima door één deur kan met de traditionele laid-back raps van Snoop. Say what? Soul? Yep, de peeps die al perplex stonden van de samenwerking met The Neptunes zullen wederom verrast worden door de producers met een wat korter curriculum, zoals Soopafly. Het album staat namelijk bomvol funk, R&B, soul tracks waarop Snoop ook zijn menselijke kant toont. Aangezien er al jaren een Ms Dogg rond huppelt en na meer dan een decennia te hebben gerapt over big pimpin’, werd het weleens tijd voor wat love serenades, waarvan Beatiful part two “Perfect” de absolute highlight is met zoetsappige teksten als “Girl you’re perfect / I see you it takes my mind to cloud nine / girl you’re so fine / lovable and yeah you’re pursuable / everything is beautiful right down to your cuticles / it ain’t about me it’s all about you / you make me do what you want me to / yeah it’s just like that here goes my number baby girl why don’t you get right back / you’re a perfect dime I’m working mine / just the thought of me and you is blowing my mind.” Toch valt Snoop zo nu en dan terug in zijn oude “bitches ain’t shit” vrouwonvriendelijke pimp stijl met “Control Ya Hoe” en het goedklinkende up-tempo “The Bidness”, wat herinneringen oproept aan Snoop’s oudere werk.
De luisteraars die Snoop Dogg’s tempo zo nu en dan als sloom ervaren worden getrakteerd op een aantal indrukwekkende guest appearances van onder andere Charlie Wilson, Justin Timberlake, funk icoon Bootsy Collins The Bee Gees en 50Cent, die samen met Snoop een strakke hardcore gangsta track “Oh No”, neer zet. Hoewel het optreden van Justin Timberlake niet echt opvallend is, bevat “Signs” met zijn funky trompet geluiden en gelikte Neptunes productie alle ingrediënten om het succes van “Drop It Like It’s Hot” te evenaren.
Een andere stand-out is het handklappende “Ups & Downs” met een gastoptreden van The Bee Gees, die qua stemmen een perfect match vormen met Snoop. Producer Baby Dubb heeft zijn werk goed gedaan en een sample gebruikt van een oude track van de broertjes Gibbs, “Love You Inside And Out”.
Ondanks dat Snoop zoals vanouds cool klinkt, zo nu en dan met scherpe en stoere teksten uit de hoek komt en de frisse productie goed in elkaar zit zijn twintig nummers op dit album een beetje te veel van het goede. Een aantal songs zijn saai, uitgekauwd, bevatten flauwe teksten en hebben simpelweg veel weg van ander materiaal. Lil’ Jon probeert een crunk sfeer te creëren met “Step Yo Game Up”, maar de zichzelf-overschreeuwende King Of Crunk en zijn opgefokte synthesizer vormen geen goede match met de altijd laid-back stem van Snoop Dogg. Special guest en diamond princess Trina flowt beter Lil’ Jon, maar desondanks is dit zo’n flauwe club banger waar de muziekzaken van uitpuilen. Sommige teksten mogen dan wel niet verfrissend zijn, maar liever dat dan dat men drie minuten lang gefixeerd is op een kledingstuk, doelend op “Fresh Pair Of Panties”. Dan “Snoop D.O. Double G”, een slaapverwekkend aftreksel van “Who Am I (What’s My Name?)”. Wanneer zo’n theme song qua teksten noch beats niet te verbeteren valt en vrijwel iedereen tegenwoordig zichzelf represent, is het zonde dat zo’n hiphop icoon als Snoop niet denkt: “Been there, done that.”
Op een aantal nummers na komt Da Big Boss Dogg met een innoverend album vol heerlijke feel-good hiphop waarmee hij niet alleen zijn rap stardom nieuw leven inblaast, maar de gehele West Coast commerciële glans geeft. De Neptunes geven dit album rhythm, de cover straalt gangsta uit en Snoop zorgt voor een aantal masterpieces waar de fans zo lang op hebben moeten wachten.
Voor meer info check http://www.snoopdogg.com
Tracklist:
01. I Love to Give You Light
02. Bang Out
03. Drop It Like It’s Hot (f/ Pharrell)
04. Can I Get A Flice Witchu (f/ Bootsy Collins)
05. Up & Downs (f/ The Bee Gees)
06. The Bidness
07. Snoop D.O. Double G
08. Let’s Get Blown
09. Step Yo Game Up (f/ Lil’ Jon & Trina)
10. Perfect (f/ Charlie Wilson)
11. WBALLZ (Interlude)
12. Fresh Pair Of Panties On
13. Promise I
14. Oh No (f/ 50 Cent)
15. Can You Control Yo Hoe (f/ Soopafly)
16. Signs (f/ Charlie Wilson & Justin Timberlake)
17. I’m Threw Witchu (f/ Soopafly)
18. Pass It Pass It
19. Girl Like U (f/ Nelly)
20. No Thang On Me (f/ Bootsy Collins)
