The Roots – The Tipping Point

"The Tipping Point has arrived and that‘s the bottom line…" na "Phrenology" uit 2002 zijn The Roots terug met een nieuw album. De fans waren benieuwd wat de mannen uit Philly deze keer zouden neerzetten. Verder gaan met experimenteren zoals op "Phrenology" of juist weer back to basics? Het album begint met een sample van Sly Stone’s "Everybody Is A Star", wat opmerkelijk is, aangezien The Roots in de regel geen samples gebruiken. In de inlay legt Questlove echter uit dat de groep nooit vies is geweest van samples, maar dat ze in het begin enigszins tegen hun zin in de markt zijn gezet als een "100 procent organic" sample-loze hiphopformatie (voor de doorgewinterde Roots-luisteraar: op "Clones" gebruikten ze ook al een sample; "Summer In The City" van Quincy Jones). De beat dropt op een manier zoals we die alleen van Questlove gewend zijn; strak, vol en extreem achter in de maat. "Star" is een dope opener met laidback rhymes van Black Thought en een minimale instrumentale bezetting (geen Rhodes). Dan volgt "I Don‘t Care", nu al een publieksfavoriet getuige mijn aanwezigheid bij de 2 concerten die de crew uit Philadelphia laatst in Nederland gaf, en dit nummer is heerlijk puntig, minimaal (één unisone groove), waarop Black Thought nonchalant (geheel in de trant van de titel) zijn ding doet.

De single "Don’t Say Nuthin", geproduceerd door ex-lid Scott Storch, is waarschijnlijk bij iedereen al bekend, een (wederom) minimalistische track met een excellerende Black Thought: "It ain‘t nothin’ like the rush I get in front of the band/Live on stage with the world in the palm of my hand." "Guns Are Drawn" heeft een dope gitaarriffje, maar het nummer mist richting. Vals gezongen reggae-vocalen (van Aaron Livingston) beheersen de track helaas, waardoor de dope rhymes van BT enigszins naar de achtergrond verdwijnen. De volgende track is gebaseerd op dezelfde sample die De La Soul ooit gebruikte voor "Egotrippin pt. 2", en klinkt vanwege de totale sample-basis anders dan welke Roots-track dan ook, maar is erg geslaagd. Dan volgt een onvoorstelbaar verbaal machtsvertoon van Black Thought: "Web". Als mensen ooit twijfelden aan de rap-capaciteiten van de Roots-MC, zal dat hierbij voorgoed over zijn. Over slechts een drumtrack (die wel een paar keer verandert) ript Thought de track compleet: "I‘m a decorated vet/I regulate and wreck/I’m getting heavy weighted checks/If you would dare ask: am I dedicated?: yes/I spit live rounds that would penetrate a vest."
Het nu al veelbesproken "Boom!" is een eerbetoon aan de Marley Marl-sound en aan de twee dopeste MC‘s uit de Juice Crew: Big Daddy Kane en Kool G Rap. Muzikaal is het nummer echt niet te onderscheiden van de Marley-tracks ca. ’88 (ille drumsound van Questlove!) en BT‘s imitaties van/eerbetonen aan de twee voornoemde MC’s zijn onvoorstelbaar. Tot in het kleinste detail lijkt hij op zowel Big Daddy als G Rap (stem, intonatie, tekst, flow), ille shit dus! "Somebody‘s Gotta Do It" met Devin The Dude is een fijne laidback-track met underground-favoriet Jean Grae en nieuwkomer Mac. Vooral Jean Grae maakt veel indruk met haar verse: "Since a minor I walked with the spine upstraight/I learned to rhyme to feed the dinner plate/I scraped the barrel, even dined up on wine and steaks." "Duck Down!" is een Neptunes-achtige productie waarop Black Thought wederom erg goed uit de verf komt, maar de track zelf is wat minder. Afsluiter "Why" is een mooi melancholiek nummer, en op die manier een waardige afsluiter van het album.

Resumerend kan ik zeggen dat The Roots op dit album echt terug gegaan zijn naar de basis: beats and rhymes. Wat opvallend is, is dat er op TTP amper Rhodes (keyboards) te horen zijn maar wel veel subtiele gitaarriffjes. Er wordt beweerd dat dit album eigenlijk Black Thought’s solo-album is, dat al jaren geleden had moeten uitkomen. Of dat zo is weet ik niet, maar het is wel duidelijk dat dit meer dan andere albums ZIJN album is. Hij bewijst zijn status als top-MC meer dan ooit, en heeft waarschijnlijk nu ook mensen die hem vooralsnog alleen als vocaal verlengstuk van de band zagen overtuigd van zijn immense skills.

Tracklist:
01.Star/Pointro
02.I Don‘t Care
03.Don’t Say Nuthin‘
04.Guns Are Drawn
05.Stay Cool
06.Web
07.Boom!
08.Somebody’s Gotta Do It
9. Duck Down!
10.Why (What’s Going On?)

Meer info: http://www.theroots.com

Geplaatst door bowie op 6 september 2004