Op 59-jarige leeftijd is fotograaf Ricky Powell overleden aan hartfalen. Hij legde talloze legendarische momenten in de hiphop-historie vast, was huisfotograaf van Def Jam en werd de ‘vierde Beastie Boy’ genoemd. Maar het begon allemaal in de ‘80s vanwege gekrenkte trots.
“Homeboy, throw in the towel / your girl got dicked by Ricky Powell” is een zin die bij menig hiphopliefhebber direct in het hoofd springt bij het horen van de naam Ricky Powell. De Beastie Boys vereeuwigden hem met die zin in de tekst van Car Thief, één van de tracks op de onmiskenbare klassieker Paul’s Boutique. Zijn relatie met de groep die hij op vele van hun tours vergezelde ging dan ook verder dan plaatjes schieten; hij was één van de mensen die de eretitel van ‘vierde Beastie Boy’ droeg. De ironie wil alleen dat juist omdat iemand anders zijn girl ‘dickte’, Ricky Powell überhaupt een wereldberoemd fotograaf werd.
De carrière van Powell aka The Rickster werd min of meer geboren uit wraak op zijn toenmalige vriendin. Het was 1985 en de twee gingen aan de lopende band vreemd, maar na een tijdje voelde Powell zich zwaar gedisst door zijn vlam. “Ze balde New York City graffiti writers of eigenlijk elke graffiti writer die een beetje bekend was, om zelf ook beroemd te worden. Ik dacht ‘Goverdomme!’, het stak mij, die poes was gebombed, daar zaten mad veel tags in. Ik voelde me vernederd, ‘Diss je mij voor die dude?’”, zo vertelde hij aan The Hundreds. “In mijn kwaadheid vond ik een tas van haar met wat kleren en een Minolta Auto Focus-toestelletje erin.”
“Ik besloot die fucking Minolta te pakken en iets van mezelf te maken. Want ik was maar een simpele vent, leefde thuis, ging naar school, had bullshit baantjes als een straatrat. Dus ik deed die camera over mijn schouder en ging naar de opening van een Basquiat / Warhol expositie, waar ik [graffitikunstenaars] Zephyr en Revolt ontmoette, en foto’s van ze maakte. Ik had zoiets van ‘Damn, wow!’, want die gasten waren net Butch Cassidy en The Sundance Kid voor mij, een echt dynamic duo dat in films als Wild Style en Style Wars zat. Het was cool, ik was psyched. Toen zag ik Warhol en Basquiat aankomen en zei ik ‘Jean, Jean, dance machine! Mag ik een foto schieten van jou en Warhol?!’ (…) Die foto’s maakten mij, bam, direct—ik was niet langer Joe Smuck maar The Rickster, downtown photographer.
Powell had op school gezeten met Ad-Rock van de Beastie Boys en ging met hen en Run DMC mee op de Raising Hell tour. Vanuit die rol groeide Powell uit tot huisfotograaf van Def Jam, en het iconische label bracht vorig jaar nog een korte documentaire uit over zijn rol in hun geschiedenis. Hij werd geroemd om de nonchalante stijl waarin hij zowel mensen uit de New Yorkse kunstwereld als talloze hiphop-artiesten fotografeerde.
“Ricky Powell was dé typische New Yorker, een iconische B Boy en degene die grootse New York momenten en mensen bevroor”, aldus Chuck D. “Hij schoot met authentiek gemak en NYC swag voordat dat een modeterm werd.”
