De documentaire Standard Bearer geeft een beeld van de opnames voor het vorig jaar verschenen White Man’s Burden album. Maar voor we Promoe zien schrijven of spitten, zien we hem eerst een ongelooflijke hoeveelheid sneeuw van de oprijlaan voor zijn huis in Zweden scheppen. Het nummer Up! begeleidt heel toepasselijk de arbeid van de blanke Rastafari: “Look out the window, see 3 feet of snow – for real.”
Dit witte landschap vormt een groot contrast met de zonnige beelden vanuit Jamaica die hierop volgen. Promoe aka ‘The ZZ Top of Hip-Hop’ is op het eiland, omdat hij redelijk wat verschillende Jamaicaanse artiesten als gast op zijn album wil hebben. Dit levert mooie plaatjes op, want de beelden blijven niet beperkt tot een reeks shots van een achter de microfoon staande MC. Zo krijg je een klein beetje zicht op hoe nummers tot stand komen en wat ze in Jamaica onder een ‘house-party’ verstaan.
Heb je ooit naar een nummer van Promoe geluisterd dan weet je dat hij verder kijkt dan zijn witte neus lang is. Zo is hij b.v. overtuigd veganist en stopt hij zijn teksten vol met kritiek op de oneerlijke verdeling binnen deze wereld en de politici die hier verantwoordelijk voor zijn.
De MC’s met wie Promoe samenwerkt zijn echter niet altijd in staat om een track vanuit datzelfde oogpunt inhoud te geven. De Zweed was bijvoorbeeld van plan om een nummer over de identiteitscrisis van Europa op te nemen, maar de tekst van Leeroy van de Franse Saïan Supa Crew is bij lange na niet zo origineel en gaat over hoe commercieel hip-hop is geworden. Ook de Jamaicaanse zanger Daville lijkt niet geheel op zijn plek. Toegegeven: het klinkt lekker, maar zijn uitgekauwde teksten over de ghetto op Trapped zijn zo ongeveer het tegenovergestelde van wat Promoe maakt.
Interessant is het stuk waarin je wat langere gesprekken met Promoe’s collega Looptroopers ziet. Alleen deze opnames op de dvd komen uit 2004 en dat heb je snel door. Zo komt Promoe’s albumtitel (White Man’s Burden) ter sprake en blijkt dat niet alle Troopers hier hun goedkeuring aan kunnen geven. Vervolgens nemen ze het nummer Hurricane George op dat uiteindelijk een jaar later op hun album Fort Europa verscheen. In tegenstelling tot Promoe’s teksten is de documentaire niet in het Engels gesproken. Er is wel een optie tot ondertiteling van het Zweedse gemompel en dat is echt een must, want zelfs in Jamaica vallen er slechts enkele Engelse woorden. De studiobeelden worden geregeld afgewisseld met stukjes materiaal van een optreden in Kopenhagen. Dit is goed voor de afwisseling, maar het gehele concert staat ook op de dvd, dus het was beter geweest als die tijd in de één uur durende docu besteed was aan wat meer info over Promoe d.m.v. van een interview of enkele gesprekken.
Naast de Standard Bearer documentaire staat er dus ook een concert registratie van een optreden uit de White Man’s Burden tour op de dvd. Samen met DJ Large, een zanger en een zangeres en een gastoptreden van Supreme bouwt hij echt een feestje in de Rust club te Kopenhagen. Met een camera of vijf is het energieke optreden opgenomen en het geheel is lekker snel aan elkaar geknipt. Vooral het beeld vanuit de eerste rij van de zaal geeft je het gevoel dat je er bij bent. Deze dvd zou als goed studiemateriaal voor Amerikaanse rappers die in Europa willen optreden kunnen dienen.
Als tweede extraatje staan er ook nog zeven zeer diverse videoclips op de dvd. Deze zijn opgenomen in 2001 tot en met 2007 en variëren in beeldkwaliteit van “Dit lijkt op die YouTube clip van de jongens van het plein” (Yes Ayah_) tot een creatief digitaal kunstwerk (_These Walls Don’t Lie). In de clip voor Long Distance Runner wordt op een opmerkelijke manier aandacht voor vleesconsumptie gevraagd; het hoofd van Promoe word opgediend! Zeker de nieuwere clips ogen professioneel en zijn het bekijken waard.
De bonus audio cd is een verzameling van non-album tracks van de afgelopen drie jaar. Het is dus niet vreemd dat het niet als één geheel klinkt. Wat de tracks wel bindt is de hoogstaande kwaliteit van de beats. Nadeel is dat de producers wel erg goed naar hun voorbeelden geluisterd hebben. Zo klinkt Murder Murdoch als een project van The Neptunes, Bloodsugar lijkt op een diepe Dre beat en Colgate White heeft die verknipte DJ Premier samples. Nursery Rhymes doet denken aan een product uit Zwolle, maar het lijkt me sterk dat producer Elanbase hier enig idee van heeft. Heartburns is het enige aanwezige nummer dat tot deze release nog niet op één of andere manier te horen was. De beat werkt op de zenuwen, maar Promoe rapt weer zo enorm knap melodieus dat het toch uit te houden is. Opvallend is het nummer Murder Murdoch dat opgedragen is aan de baas van Fox News en MySpace: Rupert Murdoch. Hierin beklaagt Promoe zich niet alleen over de eenzijdige belichting van het wereldnieuws, maar ook over het concept van de door artiesten veel gebruikte virtuele gemeenschap: “MySpace is time wasted – I’m waisted / Can’t take it any further, word up! / Mo hits, is mo ads, is mo shit, is mo cash / That’s why I wonna murder Murdoch … Rupert, come out to play, won’t you come out to play?” De track Sag Was is een diss-track richting een Duitse MC en lijkt ernstig op een verloren track van Eminem en dat is geen compliment. Dit is gelijk het enige nummer dat niet officieel uitgebracht had hoeven worden. Het gaat hier om een bonus cd, maar er zijn genoeg artiesten die niet zoveel goede tracks op een ‘normaal’ album krijgen.
DVD chapterlist:
Standard Bearer (documentaire)
Registratie van een show in Denemarken
Videoclips:
01. Primetime
02. Yes Ayah
03. A Likkle Supm Supm
04. These Walls Don’t Lie
05. Long Distance Runner
06. Songs Of Joy
07. Headache
CD tracklist:
01. Heartburns
02. Murder Mudoch
03. Bloodsugar
04. Colgate White
05. Sag Was
06. Humblin’ Experience
07. Purge Dem (Catch A Fire) Pt.II met Capleton
08. Nursery Rhymes met Cmotan Mc
09. Time Bandit
10. Drowning By Numbers
11. Keep Movin’ met CosMIC
12. Airforce One met Timbuktu
13. Despertar Para Novo Dia met Bob Da Rage Sense, Dino & Supreme
Meer info: Promoe
