In coronatijd zoeken schrijfster Mindy Masselman en fotograaf Sam Bos samen naar verhalen van kunstenaars. Wie zijn ze en wat doen ze in deze ogenschijnlijke komkommertijd. Deze keer maken ze kennis met Pritty Artistic en haar werk, waarmee ze taboes hoopt te doorbreken.
Vrouwen menstrueren, hebben niet altijd een kinderwens en ja, hebben zelfs seks. Je zou bijna denken dat het menselijk is. Hoewel het niet meer het jaar 1800 is en we enorme stappen hebben gemaakt rondom vrouwenrechten, nemen we ook in 2021 de taboes die boven deze onderwerpen hangen gewoon weer met ons mee het nieuwe jaar in. We spraken kunstenares Laxmi Manuela, ook wel bekend als Pritty Artistic, over haar ´uitgesproken´ kunst. In haar werk licht ze verschillende onderwerpen uit, zoals het doorbreken van taboes en empowerment van vrouwen. Ze maakt haar werk voornamelijk vanuit haar eigen ervaringen en gevoelens en geeft hiermee de boodschap deze onderwerpen te normaliseren, of in ieder geval bespreekbaar maken.
Hoe is je passie voor kunst ontstaan?
“Na mijn studie Sociologie besloot ik het roer om te gooien en compleet voor kunst te gaan. Dit lag alleen niet binnen de verwachtingen van mijn cultuur. Ik groeide namelijk op binnen een hindoecultuur. Daarin bestaan allerlei ideeën over hoe een vrouw zich zou moet gedragen, zo vonden mijn ouders trouwen en kinderen krijgen enorm belangrijk. Ik zag dit niet zo en raakte in een depressie. In plaats van op te geven nam ik stappen voor mijn toekomst. Ik stortte mij volledig op schilderen. Door het maken van kunst kon ik expressief met mijn gevoelens en emoties omgaan.
In 2014 pakte ik weer de kwast op nadat ik een verfpakketje kocht bij de V&D. In eerste instantie kocht ik een setje voor de verjaardag van een vriendin, maar ik kreeg al gauw zelf de kriebels om te schilderen en kocht ook een verfsetje voor mezelf. Een jaar later exposeerde ik voor het eerst met een groepsexpositie bij Blender op de Witte de Withstraat in Rotterdam.”
Wat vond je omgeving van je werk toen je voor het eerst begon, en wat vinden zij er nu van?
“In het begin was de support er niet altijd, maar dat is nu al een heel stuk anders. Vooral meiden en vrouwen reageren enthousiast op mijn werk. Ik heb ook een periode in de gallery van Tymon de Laat gewerkt. Nadat ik daar mijn eerste schilderij verkocht, ontmoette ik een hoop mensen die in mij geloofden en me ontzettend motiveerden om door te zetten. Zo was er een kunstverzamelaar die veel potentie in me zag. Er ging een wereld voor me open, ik besefte dat ik niets anders wilde doen!”
“Ik hoop dat mijn boodschappen niet alleen vrouwen, maar ook mannen bereikt.”
Voelt het alsof je een belangrijke boodschap aan de wereld mee geeft door middel van jouw kunst?
“Ja, de meeste onderwerpen die ik aan het licht breng zijn toch ´taboes´ binnen de samenleving, zoals seksualiteit of menstruatie. Het is belangrijk dat dergelijke onderwerpen genormaliseerd worden, of in elk geval bespreekbaar mogen zijn. Ook hoop ik dat deze boodschap niet alleen vrouwen, maar ook mannen bereikt. Laten we niet vergeten dat bij de stigmatisering van zulke onderwerpen mannen een belangrijke rol spelen.”
Moest je uit je comfortzone stappen om zulk ´kwetsbaar´ werk te maken?
“Eigenlijk voelt dit juist als mijn comfortzone, het zijn namelijk onderwerpen die erg dichtbij mijzelf staan. Hierdoor kan ik beter expressie geven aan mijn emoties vanuit ervaringen. Zo was het ook geen bewuste keuze om me kwetsbaar op te stellen, dat is vanzelf zo ontstaan. Pas later begon ik de link met ervaringen uit het verleden te zien en besloot ik deze bewust in mijn kunst te verwerken.”
Heeft het coronavirus jouw werk beïnvloed?
“Uiteraard is het een periode die voor iedereen anders loopt dan gepland of gehoopt. Zo liggen de workshops bij mij even stil. Hoewel mijn atelier groot genoeg is om voor de huidige lockdown door te zetten met de workshops stonden ze toen ook nog even op on hold. Ik vind het belangrijk dat participanten zich vrij kunnen voelen tijdens een workshop en geen rekening hoeft te houden met de afstand. Ik hoop natuurlijk wel dat ik in het nieuwe jaar weer door kan gaan met de workshops. Gelukkig kan ik nog steeds gewoon schilderen in mijn atelier, ik maak vooralsnog veel vrij werk dus dit kan ik gewoon doorzetten.”
Heb je nog wel iets in deze zware periode bereikt waar je trots op bent?
“Ja, een televisiemaker van de NTR benaderde me of ze een mini documentaire mochten maken over mijn leven als kunstenaar. Hierbij volgde een cameraploeg mij voor een aantal dagen, dat was een bijzondere ervaring. Het is onlangs op de televisie uitgezonden, dat was echt een onverwachts hoogtepunt. Een ander hoogtepunt was dat mijn prints zelfs tot aan Zuid-Korea toe werden verkocht!
Meer informatie over Pritty Artistic check je op haar website.
