Tweeënhalf jaar geleden kocht het Nederlandse publiek een kaartje voor Tyler, The Creator’s IGOR-tour. Voor zijn gevoel speelde hij het pruik- en zonnebrildragende personage binnen no time uit. Toen de show in AFAS Live eindelijk doorging, had Tyler – en daarmee de show – alweer een verandering ondergaan. In Amsterdam maakten we kennis met zijn pseudoniem Sir Baudelaire, die ons meenam op expeditie.
En die jetsetter, die zich normaal gesproken druk maakt om de koekkruimels op de bekleding van zijn peperdure auto, is naar Amsterdam gekomen om zich flink te laten gaan. “Ik heb mijn Rolls Royce in Los Angeles gelaten”, vertelt hij na de eerste paar nummers, als hij gaat zitten op het prachtige decor. “Maar ik heb mijn fiets meegenomen. Jullie stad ziet er zo mooi uit vanaf de fiets! Zeg, luister dan. We gaan een goede tijd hebben. Ik ga wat liedjes spelen, en jullie gaan dansen. Of zingen. Of wat jullie dan ook doen hier.”
En dat hele ‘liedjes spelen’ neemt Tyler uiterst serieus. Hij werkt de show eenmans maar met energie voor drie af, de rol van Baudelaire indrukwekkend spelend. Achter hem staat een podiumvullend scherm waarop prachtige visuals te zien zijn. Om de paar minuten gaat het decor, in terrasvorm aangelegde rijstvelden, verbluffend mooi op in een nieuwe omgeving. De ene keer beklimt hij het bovenste terras en staat hij in de middle of nowhere, de andere keer eindigt hij een nummer melodramatisch liggend op de grond, terwijl de stromende regen achter hem de rijstvelden bevochtigt en de volle maan over hem schijnt.
Als er een jazzy intermezzo in een nummer klinkt, verandert het scherm en zien we bijvoorbeeld een prachtig ochtendgloren, en op een tussentijdse beat-drop in een ander nummer begint het te bliksemen. De ene achtergrond is nog mooier dan de andere, en hoe het licht en de rook die beelden kracht bijzetten is ijzersterk.
Het is dan ook knap dat de productie geen moment in de weg staat van de performance. Sterker nog; het podium is zó ingericht dat Tyler de volle 75 minuten het middelpunt is. De Californische artiest beweegt vrij en vult de gastbijdragen van tape – o.a. Youngboy NBA, DJ Drama – op met energiek gedans en opzwepende kreten. Ondanks dat hij constant weet waar hij moet staan op welk moment, is de show niet kapot geregisseerd. “Sorry voor mijn stem”, verontschuldigt hij zich. Hij klinkt inderdaad iets rasperiger en hoger dan in zijn studiowerk, maar voor zijn scherpte maakt dat niet uit. “Ik heb een paar dagen shows achter elkaar gespeeld, maar jullie houden mijn energieniveau hoog!”
Baudelaire laat het album waarop hij een rol speelt hier de hoofdmoot zijn. De meeste nummers komen zodoende van CALL ME IF YOU GET LOST uit 2021, en zijn moshpit veroorzakende klappers. Toch zien en horen we ook nog even een Tyler die terugblikt: op zijn tijd met Odd Future in Paradiso (“die kelder was heel creepy!”), waarna hij een – jammer genoeg te korte – flard van doorbraak Yonkers laat horen. Maar ook de ingetogen soul en uitgesponnen pianomelodieën van ‘Flower Boy’, waarop hij meer van zichzelf liet zien dan anders, vallen prima in de smaak. De show eindigt waar ‘ie begon; met een blokje tracks van zijn nieuwste langspeler.
“I did my own shit and now I’m up / And now all that paid off”, rapt hij in slotstuk RUNITUP. En kort erna: “It’s funny, right? / For some reason, y’all didn’t really think we was gonna be here.” Ergens slaat hij de spijker op zijn kop. Wie twaalf jaar geleden durfde te wedden dat die Supreme dragende, kakkerlak-etende, podium afbrekende, puberale lolbroek het ooit zo groots zou aanpakken, zou nu waarschijnlijk met een dikke winst naar huis keren. Maar dat deed het publiek dat op 7 juni 2022 AFAS Live bezocht alsnog.
