Hoe Nina en Ray The Barbarian elkaar hebben gevonden? We gaan het ze sowieso nog vragen in een interview. Maar voor nu kunnen we alvast genieten van Kant A van HUNDRA, hun gezamenlijke plaat. In twee zinnen vat ze hun gezamenlijke missie samen in de titeltrack en tevens single. “Jakkes, ik kom rechtstreeks in je bakkes / er valt hier niks voor je te halen, ‘cuz shit I got this!”
De muziek valt te beschrijven als een soort mengelmoes van het vroegere werk van Jedi Mind Tricks en de early Wu-Tang dagen. Het samenspel tussen de nerveuze maar creatieve samplism en harde – soms blikkerige potten en pannen – drums vormen een stijlkeuze die te beschrijven is als hardcore. Nina gaat daarboven tekeer met punches en komt constant voor de competitie. Haar tong is dan ook als een drietand op HUNDRA; vlijmscherp. “Soms ga ik tegen wil en dank op voorhand in die killerstand”, concludeert ze daar zelf over in de track Yin & Yang.
Het zijn de momenten waarop de paranoia toeslaat die het meest beklijven. Het beklemmende gevoel dat je zou kunnen krijgen als je door een donker Amsterdams of Maastrichts steegje sjokt, zo zou Trammalant omschreven kunnen worden. Het schuurt, sleept en kraakt dankzij een grimmige gitaarsample. Maar Nina heeft er een eigen verhaal bij: “Ik kies die beats waarop al je mannen gesloopt worden / ik neem geen blad voor de mond, ik wil geloofd worden.”
View this post on Instagram
Iedere song op HUNDRA is uniek en heeft een eigen geluid dat helpt ze te onderscheiden. De rauwe productie, de zelfverzekerde delivery en de scherpe vocalen vormen een gruizig geheel. HUNDRA is daardoor een soort reis naar de tijd waarin duistere sferen hiphop bepaalden. Als Danse Macabre, bekend door de Efteling, hand in hand kan gaan met een geluidsfragment uit Rookworst de Podcast zonder cringe te worden, doe je iets héél goed. Laat Kant B maar komen. Van Kant A krijg je in elk geval zin om te strijden. Voor of tegen wat dan ook.
Stream:
