Wie schuilden er achter de projecties van HIJSLights? Ons project van afgelopen winter zorgde ervoor dat we een hoop nieuwe -digitale- kunstenaars hebben ontmoet. We willen ze graag beter leren kennen: wie zijn de gezichten achter het werk? Deze week spreken we Mister Adam, een grafisch ontwerper die in de loop der jaren uit zijn hokje is gestapt.
“In de loop der jaren ontstond er een mix van vrij werk en dingen maken in opdracht.”
“Ik wist vanaf jongs af aan al dat ik iets creatiefs wilde gaan doen, maar wat precies wist ik nog niet zo goed. Ik twijfelde er zelfs nog aan om me in de schrijven op de opleiding Journalistiek, toch besloot ik me aan te melden op de kunstacademie in Zwolle, ArtEZ.” Daar ging Adam Oostenbrink, zoals hij echt heet, de opleiding Grafisch Ontwerp volgen, vertelt hij in zijn studio in Amsterdam-Oost. “Maar in de periode dat ik op school zat kon ik nog geen helder beeld creëren van wat het nu echt zou zijn om als ontwerper aan de slag te gaan. Hierdoor besloot ik mijn studie nog één jaar te verlengen. Dat deed ik in Berlijn. Toen ik daar woonde, deed ik mijn eerste echte ervaringen op. Zo ontwikkelde ik posters voor festivals, maar ook voor demonstraties.”
Na een fantastisch jaar in Duitsland besloot Adam om terug te keren naar Nederland, omdat hij zijn vrienden miste. “Toen ik nét terug was kwam ik via een oude vriend terecht bij Paradiso, waar ik mijn eerste werk maakte in opdracht. Vanaf dat moment begon het balletje echt te rollen. Er kwamen steeds meer dingen uit voort, maar in het begin was het nog altijd werk in opdracht. Nu is het meer een mix tussen vrij werk en werk in opdracht, dat is zo ontstaan in de loop der jaren. Toch was ik vanaf het begin wel altijd al bezig met dingen voor mezelf, zoals zeefdrukken. Zo maakt ik shirtjes die ik aan vrienden gaf, of een flyer voor als ik een feestje organiseerde. Zeefdrukken was wel echt liefde op het eerste gezicht.”
“Naast mijn vrije werk en werk in opdracht geef ik ook één dag in de week les op ArtEZ, bij dezelfde opleiding die ik vroeger zelf heb gevolgd. Het was in eerste instantie nooit mijn bedoeling om naast mijn werk ook les te gaan geven; ik ben er per ongeluk ingerold. Eigenlijk zou ik kort invallen voor iemand die vertrok in verband met zwangerschapsverlof. Het lesgeven beviel zowel mij als de school enorm. Zo ben ik eigenlijk een beetje blijven hangen, en inmiddels zijn we tien jaar verder.”
“Ik vind dat lesgeven supertof om te doen, maar niet meer dan één, hoogstens twee dagen in de week”, gaat hij verder. Oostenbrink vindt dat je als docent ook bezig moet zijn in de praktijk. “Zelf ben ik geloofwaardiger als ik ook hetgene doe waar ik het over heb. ‘Practice what you teach’ zou ik zeggen, die combinatie werkt heel goed voor mij. Ik zou het nog wel interessant vinden om op twee verschillende afdelingen les te geven, dan kan dat elkaar beïnvloeden. Ik merk namelijk dat elke afdeling het anders aanpakt en het lijkt me tof om zo van elkaar te leren, want uiteindelijk is het allemaal design.”
Nu heeft hij het gevoel dat er vroeger veel meer hokjes waren; een echte schoenmaker-blijf-bij-je-leest-mentaliteit. “Tegenwoordig loopt alles door elkaar heen. Alle grenzen zijn weg, en je hebt niet meer de hokjes zoals je vroeger had. Een grafisch ontwerper was een grafisch ontwerper, die deed huisstijlen en boeken en dat soort dingen. En een letterontwerper moest op z’n minst een opleiding hebben gevolgd op Type & Media in Den Haag voordat die zichzelf überhaupt letterontwerper mocht noemen. Ik heb zelfs nog kort getwijfeld om mijn master te volgen op Type & Media in plaats van in Berlijn, maar dat vond ik toentertijd zó specifiek, dat het te benauwend aanvoelde. Nu heb ik het idee dat alles veel losser is geworden, dat vind ik eigenlijk alleen maar tof. Misschien zou ik nú juist wel naar Den Haag zijn gegaan.”
Oostenbrink begon als grafisch ontwerper, maar vertelt dat hij altijd al liefde had voor letterontwerp. Door bovengenoemde hokjesgeest had hij echter altijd het idee dat hij dit niet mocht doen. “Maar uiteindelijk begon ik meer experimentele projecten op te starten, werkte samen met diverse kunstenaars zoals Jeroen Erosie, Merijn Hos, dat soort toppers. Daar heb ik ontzettend veel van geleerd en zo heb ik mezelf ook langzaam losser gemaakt. Ik ontdekte wat ik echt tof vond, en dat was tóch letters. Dus besloot ik me daar alsnog op te gaan richten, na veel uitproberen begon ik mijn eigen handschrift te ontdekken. Het voelde in de loop van de tijd steeds meer alsof alles op z’n plek viel.” Inmiddels staan naast Paradiso ook onder meer ADIDAS, Coca-Cola en cabaretier Javier Guzman in zijn klantenbestand.
Tegenwoordig noemt hij zichzelf dan ook een duizendpoot. Hij breidt uit en experimenteert, en gaat vaak multi-disciplinair te werk. “Hiervan is HIJSLights een heel goed voorbeeld, ik vond motion graphics altijd al superinteressant en ik wilde er wel wat mee gaan doen. Het was bijna alsof ik aan het wachten was op het juiste moment om ervoor te gaan. En toen kwam HIJSLights!”
“De publieke ruimte is de beste plek om kunst en design te beleven.”
Direct had hij een idee van wat hij in Rotterdam-Zuid neer wilde zetten. “Een tijdje terug heb ik een pin gemaakt. Het idee erachter was dat die dingen nóóit recht blijven zitten en áltijd rondraaien als je ze op je kleding speldt. Daarom maakte ik iets dat je vanaf alle kanten kan zien, het maakt niet uit hoe die zit want je leest hem altijd.”
View this post on Instagram
Spelend met dat idee, contacteerde hij Jurriaan Hos, om een samenwerking aan te gaan. “Want animeren kan ik niet. Ik heb wel een basisidee, maar dat moet naar een hoger kwaliteitsniveau worden gebracht. En toen dacht ik gelijk aan Jurriaan. Ik gaf het basisidee door aan hem en liet hem z’n gang gaan. Je moet ook vertrouwen hebben in elkaar en bij hem weet ik gewoon dat hij dit kan, hij is zó goed in animatie.”
Vervolgens kwam hij door de selectie, wat hij ‘supergaaf’ vond. “Mijn werk is niet heel vaak op zo’n grote schaal te zien. Ik heb wel eens een muurschildering gemaakt, maar meestal is mijn werk niet groter dan een poster. In de toekomst zou ik wel meer met animatie willen doen, en groot werk maken in de openbare ruimte. Want ik geloof echt dat de publiekelijke ruimte de beste plek is om kunst en design te beleven!”
Check de website van Mister Adam hier en klik hier voor zijn Instagram-account.
