Mindy Masselman en fotograaf Sam Bos zoeken in coronatijd naar verhalen van kunstenaars. Wie zijn ze en wat doen ze in deze ogenschijnlijke komkommertijd? Hieronder het verhaal van Mindy over haar ontmoeting met Joni Kling, inclusief pics van Sam.
Het is lichtjes aan het miezeren in Rotterdam-Noord als ik onderweg ben naar Joni Kling, van Studio Kling. Ik kom binnen in een kunstzinnig en warm huis. Het is niet het huis van Joni, maar van een klant. Ze heeft een schitterende schildering gemaakt op een kastdeur. Naast muur- en kastschilderingen doet Joni nog veel meer; ze werkt met kleding, ze zet tatoeages en geeft live-performances. In 2020 opende ze haar eerste pop-up in het Rotterdamse centrum. Dat is iets waar ze in 2021 mee door wil gaan. Wij spreken haar.
Je bent een erg veelzijdig kunstenares. Hoe ben je begonnen?
“Ik ben begonnen met illustraties. Ik was afgestudeerd op Product Design op de Willem de Kooning-academie. Toen vroeg een vriend van me of ik hem wilde helpen met het ontwerpen van een tattoo. Daar begonnen we dus samen aan. Uiteindelijk heeft hij die tattoo nooit genomen, maar ik vond het ontwerpen en het tekenen wel fantastisch. Uiteindelijk begon ik met portretten, gewoon van mijn opa en oma bijvoorbeeld. Vanuit daar begon ik mijn stijltje te ontdekken.”
Wanneer wist je dat je een eigen bedrijf wilde starten en wat was je tot die tijd aan het doen?
“Vijf jaar lang werkte ik bij BAR in Rotterdam, waar ik heel veel creatieve vrijheid kreeg. Ik mocht er muurschilderingen maken, maar heb bijvoorbeeld ook het ontwerp gemaakt voor de voorzaal. Daarnaast zette ik mijn eigen bedrijfje op, omdat ik merkte dat er steeds meer vraag kwam. Mensen zagen mijn werk bij BAR of bij festivals waar ik aan meedeed. Uiteindelijk stopte ik bij BAR en ben ik vijf maanden gaan reizen. Toen ik eenmaal terug was, dacht ik: ‘Fuck it. Als ik dit wil doen, ben ik de enige die ervoor kan zorgen dat het ook écht gaat gebeuren. Ik ga ervoor. Hoewel ik met nul euro terugkwam van m’n reis, besloot ik alle kleine werkjes die ik op reis had gemaakt te verkopen. Zo had ik in drie weken tijd m’n huur bij elkaar én nog genoeg geld over om eten te kopen. Sindsdien lukt het en gaat ’t steeds beter.”
Dat lijkt me toch een groot risico om te nemen. Stap je vaak uit je comfortzone?
“Ja, deze week toevallig nog. Iemand wilde een familieportret. Ik had namelijk in maart, toen de eerste lockdown net was begonnen, een concept bedacht genaamt Isolation Portraits. Dan stuurde iemand een foto op van diegene in zijn huis en maakte ik er een abstract kunstwerk van. Laatst zag een familie dat en die vonden het erg gaaf. En dus stond ik even later niet net als normaal één of twee personen te schilderen, maar ácht. Naast dat dat erg veel was, maak ik normaalgesproken een illustratie, en deze was op doek. Daarmee heb ik mezelf ook wel weer erg uitgedaagd.”
Hebben de lockdowns nog meer voordelen voor je?
“Ik vind het wel fijn om even stil te kunnen staan. Vorig jaar januari had ik een truienlijn opgezet, daarna werkte ik een maand aan een grote performance voor Museumnacht en daarna was ik weer heel veel aan het tatoeëren. Voor mijn gevoel ging ik even te snel. Ineens stond alles stil, eventjes alles op pauze. Het was fijn om even rust te hebben, maar tegelijkertijd was het heel veel wat in één keer stopte. Daarom was Isolation Portraits ook wel een mooi project. Ik kon mezelf weer ontwikkelen en uitdagen, ook omdat ik normaal nooit vanuit een foto werk.”
Volg Studio Kling ook op Instagram.
