Eind 2015 kon het publiek kennis maken met Yangfashiongados aan de hand van hun debuutplaat Vroeger Droeg Ik FILA. 2016 is een turbulent jaar geweest voor de vier Brabantse boys. Er kwamen nieuwe video’s uit, de EP Parels & Gazelles werd gereleased en bovendien werd YFG getekend bij Rotterdam Airlines. We ontmoetten ze in hun nieuwe studio te Den Bosch, die nog geen maand oud is.
Yung Suiker, Nilovitch, Noz en Blauwe Uil. Jullie hebben stuk voor stuk best opmerkelijke artiestennamen. Hoe zijn die tot stand gekomen?
Yung Suiker: Ik houd van suiker man. Letterlijk dat. Sukru. Nooit te veel suiker. Het was eigenlijk gewoon een fatoe. Een homie noemde me een keer zo en het is gewoon blijven hangen. Daarvoor werd ik Abdi Nee genoemd, maar een snitch ass nigga heeft mijn Instagram-naam gekaapt, dus toen moest ik wel van die naam af. Zodoende man, uiteindelijk Sukru.
Nilovitch: Iemand noemde mij Nilovitch. Ik vond het wel grappig. Ik heb Afrikaanse roots, maar de naam klinkt eerder Russisch. Als ik aan Russen denk, denk ik aan van die strenge mensen. Die strengheid wil ik ook in mijn bars terug laten horen. Qua persoon ben ik gewoon relaxed, maar ik vind dat contrast leuk.
Noz: Van jongs af aan noemt iedereen mij gewoon Noz man. Het is mijn achternaam. Veel mensen weten mijn echte naam, Erwin, niet eens. Ze denken dat Noz echt gewoon mijn voornaam is.
Blauwe Uil: Ik wist ook gewoon pas een jaar later dat hij Erwin heette. Mijn naam is naar me toe gekomen in een droom met een visie. Ik zat in wigwam te chillen en er was daar een blauwe uil in the building. Toen dacht ik gewoon: ‘ja man, jij wordt mij, ik word jou’. Toen werd ik Blauwe Uil.
V.l.n.r.: Blauwe Uil, Nilovitch, Noz & Yung Suiker
En hoe zijn jullie met zijn allen tot de naam Yangfashiongados gekomen?
Yung Suiker: Niet eigenlijk. Zij (wijzend naar Noz en Blauwe Uil, red.) zijn er eigenlijk mee gekomen.
Blauwe Uil: Een fatoe eigenlijk gewoon. We zaten in een soort kraakpand muziek te maken. Daar hadden we een stuk of vijf studio’s opgezet, dus we gingen van studio naar studio. We zijn daar een beetje gaan brainstormen en op gegeven moment kwam daar Yangfashiongados uit.
Noz: Het gebeurde ook best wel random. Ik weet nog dat ik op gegeven moment Blauwe Uil ophaalde bij de Isabellakazerne. Hij had een bandana om en domme Nikes aan en ik had een tuinbroek aan. Die shit was nog totaal niet aan. Toen maakten we gewoon grappen heen en weer en ontstond de naam Yangfashiongados. Gedurende dat weekend hebben we die naam in een pokoe gepropt en toen merkten we gewoon dat het catchiness had.
Blauwe Uil: We hebben er verder eigenlijk niet over nagedacht.
“Muziek boven alles.”
Wat zouden jullie kiezen, nooit meer pokoes maken en er altijd superfly uitzien of succes met muziek en er standaard als een zwerver bij lopen?
Yung Suiker: Fuck de fashion-game man. Ik word de meest nappy ass dope nigga die er bestaat.
Blauwe Uil: Sowieso pokoes maken.
Nilovitch: Ik blijf altijd tracks maken.
Noz: Ik ook.
Yung Suiker: Muziek boven fashion, muziek boven werk, muziek boven alles.
Blauwe Uil: Ja man, soms zelfs muziek boven eten.
Muziek boven suiker?
Yung Suiker: [Kijkt bedenkelijk] Ik zeg het niet hardop.
Hoe zijn jullie als groep samengekomen?
Nilovitch: Wij drieën (verwijzend naar Blauwe Uil en Yung Suiker, red.) woonden in hetzelfde dorp, Oirschot. Toentertijd ging ik veel om met het broertje van Blauwe Uil. Zij waren al in hun schuur aan het tapen en ik vond dat super interessant. Suiker ken ik omdat wij de enige negroes van het dorp zijn. Dan leer je elkaar al snel kennen.
Blauwe Uil: Noz kende ik uit Den Bosch. Ik woonde daar een tijdje. We gingen vaak uit in de Cordes en daarna waren er vaak sneuvel ass afterparties bij mij. Toen kwam Noz ook in the picture. Ik was het meest serieus met muziek bezig, omdat ik op de Herman Brood Academie zat. Op die afterparties waren we vaak aan het freestylen en op gegeven moment is dat iets geworden.
Yung Suiker: Nigga found out he had skills.
“We waren al blij dat we na een week 4.000 plays hadden. Toen we bij Rotterdam Airlines een pokoe dropten, hadden we dat al binnen één uur.”
Hoe verloopt jullie creatieve proces over het algemeen?
Blauwe Uil: Er is geen formule man.
Nilovitch: We zijn echt aan elkaar gewend geraakt. Eerst was het een beetje zoeken. Meestal zitten er twee producers te tikken, Blauwe Uil en $HINIGVMI. In de tussentijd bedenken we gewoon een onderwerp en een refrein en komt het bij elkaar.
Yung Suiker: Het begint gewoon bij beats maken en viben. Er komt altijd wel iets in ons op. Ik heb sinds kort ook ambities om beats te maken. Ik ga Dr. Dre inhalen, inshallah.
Jullie eerste project, Vroeger Droeg Ik FILA, hebben jullie independent gereleased. Kostte dat relatief veel meer moeite?
Nilovitch: Rotterdam Airlines maakt wel dingen makkelijker qua promo en de kanalen waar de muziek terechtkomt.
Blauwe Uil: We hadden minder bereik. Er is wel veel leuks uit voortgekomen. We hebben daarna optredens gepakt. Dat we überhaupt Rotterdam Airlines hebben bereikt, zegt genoeg.
Yung Suiker: Dat was precies wat nodig was. Ik dacht persoonlijk dat de plaat niet veel deed, maar achter de schermen werden we al opgemerkt.
Nilovitch: We waren al blij dat we na een week 4.000 plays hadden. Toen we bij Rotterdam Airlines een pokoe dropten, hadden we dat al binnen één uur. Voor Rotterdam Airlines waren we blij met alles. We hebben zelfs gratis schoenen van Fila gekregen.
Blauwe Uil: We merkten toen al wel dat het werd gewaardeerd. De leraren bij mij op school vonden het tof. We hebben ook op 22Tracks gestaan. We werden steeds vaker benaderd door booking agencies en we kregen mailtjes links en rechts van mensen die wilden vergaderen.
Nu is de tweede EP online, Parels & Gazelles. Wat voor verhouding zien jullie tussen de twee projecten?
Yung Suiker: Vroeger Droeg Ik FILA was meer begonnen als grap. Een paar pokoes daarop hebben we wel echt serieus genomen, maar het is meer een samenstelling van de dingen die we op dat moment samen opgenomen hadden. Bij Parels & Gazelles hebben we elkaar beter leren kennen. Ieder zijn eigen ding zit daar meer in. Bij de pokoes die we nu maken hebben we echt schijt en daar zit gewoon onze eigen identiteit helemaal in. Het was een beetje alsof we heel commercieel instapten, en nu steeds minder commerciële muziek zijn gaan maken. Dat is nooit de insteek geweest. We hebben eigenlijk over heel veel stappen niet nagedacht waar we wel over na hadden moet denken. We hadden ook nooit verwacht dat we zo snel getekend zouden worden. Nu kunnen we laten zien wat we zelf willen en kunnen maken. Daarin geeft Rotterdam Airlines ons ook alle vrijheid.
Hebben jullie dan wel het idee dat jullie op Parels & Gazelles al helemaal jullie sound hebben gevonden?
Yung Suiker: Nog niet man. Parels & Gazelles was een voorproefje.
Nilovitch: We hadden die tracks allang klaarliggen, weet je. Dat project is binnen één week getapet.
Yung Suiker: Omdat we nu de ruimte hebben om shit te doen, kunnen we straks laten zien wat wij kunnen maken. Nu kunnen we echt de tijd nemen.
Blauwe Uil: Parels & Gazelles hoort gewoon bij de reis. We vinden het allemaal nog steeds een hele harde EP, maar ik weet gewoon dat wat we veel meer kunnen met de tracks die we in deze studio hebben gemaakt en in de studio in Woensel.
Noz: Dat is het met zo’n studio. We zijn hier vaak en we hebben hier niks anders te doen dan muziek maken. Voordat zo’n project is uitgebracht, maak je toch wel weer nieuwe tracks. Ik denk dat voor iedere artiest herkenbaar is. Op het moment dat je project daadwerkelijk naar buiten komt, ben je zelf al aan het viben op het volgende wat je uit wilt brengen. Sowieso is onze groei heel duidelijk te horen in de muziek.
Jullie rappen allemaal, maar ik heb het idee dat Blauwe Uil zich iets meer bezighoudt met de melodieuze kant van de muziek.
Blauwe Uil: Sukru ook wel, hoor. Als er een beat op staat, heb ik al heel snel een deuntje in mijn hoofd. Ik pingel thuis vaak op de piano, mijn vader speelde vroeger constant gitaar in mijn oor toen ik een baby was. Het ligt vooral aan onze persoonlijkheden. Sukru is iets meer de straatkant, de rauwere kant. Nilo heeft meer de smack a bitch on the ass, stoner rap. Noz is de student die het helderst van ons is. En ik ben gewoon een vage dude met een baard man. Dat beschrijft ook een beetje hoe we rappen.
Nilovitch: We brengen best verschillende werelden bij elkaar.
Noz: Ik moet niet tof gaan doen over dingen die ik niet doe, dus ik doe tof over dat ik een nerd ben. Iedereen is zichzelf in de muziek, maar bij elkaar wordt het een geheel.
Ik zag een video van een trap pokoe van Kefas met Yung Suiker. Dat was wel een onverwachte invalshoek na de YFG-tracks te hebben beluisterd.
Yung Suiker: Weet je wat het is, ik ben echt heel breed qua muziek man. Als je Oldschool Kid zou checken, hoor je een of andere weird ass house pokoe waarin ik zing. Je zou echt niet zeggen dat Kefas en ik dat zijn. In real life ben ik ook gewoon anders dan de andere guys. Mijn broers waren vroeger fucked up en ik ben zelf een beetje fucked up opgegroeid. Qua muziek, ik ga mezelf niet plaatsen in een genre. Ik maak niet per sé trap of grime, maar dat is wel waar ik van houd.
Wat zijn jullie individuele invloeden?
Yung Suiker: Sowieso checkte ik al grime way before die hele wave begon. Mijn allereerste track bestond ook uit grime-verses.
Nilovitch: Ik vind dat de Engelsen beter spitten.
Yung Suiker: Daar moeten ze wel komen met hitte. Als Lil Yachty uit Engeland zou komen, was hij nooit beroemd geworden. Aan de andere kant vind ik Yachty ook heel dope, omdat hij meer de melodieuze kant van de muziek pakt.
Nilovitch: Of een Young Thug bijvoorbeeld. Dat soort artiesten pakken de goede tonen en de juiste beats. Dat is ook weer het dope van die kant.
Yung Suiker: Ik check eigenlijk bijna geen Nederlandse hiphop. Het enige dat ik luister is UK shit en Amerikaanse hiphop.
Noz: Ik check Nederlandse hiphop wel, maar niet zo veel. Ik luister ook gewoon Leonard Cohen, Josh Ritter en dat soort shit.
Blauwe Uil: Kate Bush vind ik dope, maar ook bijvoorbeeld een Childish Gambino. Ik denk dat we allemaal best wel veelzijdige shit luisteren en daardoor ook een brede sound hebben.
Yung Suiker: Mensen belemmeren zich altijd qua perspectieven. Ik weet niet waarom ze dat doen, maar je hoeft jezelf totaal niet te remmen qua wat dan ook. Als je creatief bezig bent, begrens jezelf dan niet door te denken aan wat mensen ervan zullen vinden.
“Als je het wack vindt, cool. Als je het dope vindt, beter.”
Op de laatste track van de tape, Positive Thinking, doet Noz een shoutout naar René Gude, de inmiddels overleden ex-directeur van de Internationale School van de Wijsbegeerte. Wat kun je daarover vertellen?
Noz: René Gude, Denker des Vaderlands. Hoogleraar Filosofie, maar vooral verkondiger van wijsheden in mijn ogen. Ik keek een keer naar De Wereld Draait Door toen hij aan tafel zat. Hij sprak rake woorden. Een depressionist is een door hem verzonnen begrip wat staat voor een falende pessimist. Daarmee wil hij zeggen dat optimistisch zijn onrealistisch is. Daar kan ik me wel in vinden, want van denken dat alles goed komt, daar komt het niet goed van. Een pessimist ziet het altijd negatief in, dus hij probeert altijd alles te doen om het goed te laten komen. Alsnog gaat het mis, in de ogen van de pessimist. De depressionist ziet het fout gaan, grijpt in, en wordt dan verrast als het uiteindelijk goed gaat. Ik vond dat een mooie kijk op hoe je in het leven kunt staan.
“Over vijf jaar zijn we een Greatest Hits album aan het opnemen.”
Wat staat er in 2017 voor YFG op de planning?
Yung Suiker: Veel pokoes maken.
Noz: Afstuderen! En onze productiviteit laten zien.
Nilovitch: Ik hoop dat we worden opgepikt door grote festivals.
Blauwe Uil: Weet je wat het is, er gaat gewoon heel veel muziek uitkomen, omdat we gewoon heel productief zijn.
Yung Suiker: Over 2017 zeg ik één ding, let op Eindje man.
Nilovitch: We hebben eigenlijk nog geen collabo’s gemaakt, dus de eerste collabo’s komen eraan.
Yung Suiker: We moeten niks in 2017 behalve pokoes maken en er hopelijk zo veel mogelijk uitbrengen. Daarna spreekt alles voor zich, de wave spreekt voor zich. Wij kunnen niet bepalen of mensen het dope gaan vinden. Als je het wack vindt, cool. Als je het dope vindt, beter.
Waar zien jullie YFG over 5 jaar in een ideale situatie?
Nilovitch: Rich as fuck. We hebben allemaal dikke villa’s, dikke waggi’s en we wonen allemaal in dezelfde straat. We bouwen een imperium.
Yung Suiker: Over 5 jaar bro? Ballin gewoon.
Blauwe Uil: Dan zijn we een Greatest Hits-album aan het opnemen. Ik denk dat we dan ook wel soloprojecten hebben gedaan. Sommigen van ons hebben ook ambities om andere mensen te begeleiden in de muziek. Doen we principe al. Ook gaan we met YFG dingen met kleding doen, meer custom made.
Yung Suiker: Iedereen heeft andere ambities, weet je. We hebben bijvoorbeeld al een kledingmerk gehad dat best goed liep. We houden het een beetje achter de schermen. Ik zeg nooit op tracks dat ik een eigen bedrijf heb. Koop Pineal Gland in 2017! Ik moet sowieso ook nog een shout out naar Akon doen. Hij is een grinder man. Voorbeeld voor elke nigga op aarde.
Ik zag laatst iets over zijn liefdadigheidswerk in Afrika inderdaad.
Yung Suiker: Bij 600 miljoen mensen heeft hij van zijn eigen kapitaal lichten laten installeren. Daarna heeft hij een deal gemaakt met een gekke Chinees die één miljard heeft gefundeerd voor infrastructuur, licht en watervoorzieningen. Dat is dus wel een reële shout out die wat waard is. Niet al die guys die flessen poppen en bands gooien in de club.
Noz: Tuurlijk mag dat ook wel gebeuren, maar op het moment dat je de mogelijkheid hebt om iets goeds terug te doen, dan moet je dat doen.
Blauwe Uil: Wij denken ook die richting in. Als wij in de positie zijn om iets terug te doen, al is het klein of groot, doen we dat. Over vijf jaar hoop ik dat we al onze muzikale doelen hebben behaald, gewoon festivals pakken en mensen echt blij maken met onze muziek.
Like de YFG-page op FB en stream hun nieuwste EP Parels & Gazelles via Spotify!
