‘Als iedereen nou eens ze eten in real life zou delen in plaats van in het digitale leven, dan had iedereen te vreten.’ Wie de afgelopen twee weken op of rond de Rotterdamse Luchtbrug heeft gelopen, heeft witte bordjes met dit soort teksten kunnen zien hangen. Een opvallende move van M., spoken word-artiest die zichzelf nu ook bombardeert tot straatkunstenaar. “Ik hoop dat mensen zien dat ik liefde probeer te stimuleren.”

De Rotterdammer is voor mensen die spoken word- en poetry-events bezoeken geen vreemde. Hij trad al diverse malen op tijdens bijvoorbeeld Woorden Worden Zinnen, Spoken Arts en Mensen Zeggen Dingen. Nu maakt hij van de stad zijn podium, door zelfgemaakte bordjes met zelfgeschreven volzinnen op te hangen op plekken waar veel mensen langslopen. “Kunst geeft leven aan de soms kille straten, maar de voornaamste reden dat ik het zo aangepakt heb is dat het door iedereen gezien mag worden. Achter gesloten deuren is je eigen plek, dus wat daar gebeurt, ziet niemand. De buitenruimte is van iedereen, dus daar mogen én moeten in mijn ogen mooie dingen gedeeld worden. Of dat nou graffiti is, stickers, posters óf netjes ingelijste teksten zijn zoals ik doe; het geeft kleur aan de stad.”

Als het maar mensen beweegt: “Hopelijk tovert het een glimlach op het gezicht van voorbijgangers en wellicht krijgen ze van sommige teksten een reality check. En ik hoop dat mensen zien dat het vanuit liefde is gecreëerd.”
Hebben we daar dan te weinig van? “In mijn eigen omgeving voel ik wel heel veel liefde. Ik denk vooral dat het volk wat het daarboven voor het zeggen heeft schijt heeft aan dat gevoel en het is makkelijk om daarin meegezogen te worden. De wereld draait voor een groot gedeelte op haat en pijn, dus als ik met zoiets als dit en klein steentje bij kan dragen om het mooie en menselijke te belichten, maakt dat mij alweer iets gelukkiger en daardoor hopelijk mijn omgeving ook.”

“Ons kent ons, maar wie kent zichzelf?”

Voor de eerste keer slaat hij een brug tussen street art en spoken word. “Er is meer dan het wereldwijde web. Het grootste bereik heb je nog steeds in de ‘echte’ wereld. Ik heb een hiphopachtergrond en ben liefhebber van street art, dus het was voor mij logisch. De teksten lenen zich er prima voor om de toeschouwer iets mee te geven.”
Dat ‘iets meegeven’ wil hij bijvoorbeeld met een korte poem waarin hij de huidige president van de Verenigde Staten belachelijk maakt. Op één van de bordjes is namelijk de volgende tekst te lezen:

Trump wil een muur bouwen.

Wat een domme meneer.

Want wie een muur bouwt voor een ander.

Heeft zelf geen uitzicht meer.

“Niet dat ik mezelf heel erg bezighoud met de politiek, maar ik merkte wel dat heel veel mensen ermee bezig zijn. Het is echt een hot item, actueel dus. Het is zo onmenselijk wat die man wil en wat hij uitstraalt, dat ik er wel iets mee móest doen. Spoken word is ontstaan als een soort protestvorm, vandaar dat ik me af en toe heel kritisch uitlaat over bepaalde dingen.”Zijn nieuwe project valt goed: “Ik heb hele toffe reacties ontvangen en het maakt mensen oprecht blij. Sowieso gaan er in verschillende delen van Rotterdam meer lijstjes opduiken de komende tijd en misschien ga ik af en toe de stadsgrens over, want kunst is tenslotte grenzeloos.”

Naast de lijstjes is M. van plan dit jaar niet stil te zitten: “Eind dit jaar gaat er een dichtbundel verschijnen. Daarnaast treed ik op, steeds vaker met muziek ook. En af en toe drop ik een clip. Ik ben actief bezig en wie zijn of haar ogen openhoudt, ziet me hier en daar mijn ding doen. Er komen dus veel mooie dingen aan in zowel de binnen- als de buitenruimte. Uiteindelijk is dat wat ik doe, op verschillende manieren het gevoel van de mens vertalen.”