Als Arjun Chadha ergens lak aan heeft, zijn het conventionele wijsheden. Print is dead? De voormalig videomaker startte juist een gloednieuw hiphopmagazine. Het Engelstalige Get Familiar is een magazine over de wereldwijde impact van de cultuur waar hij zo van houdt, en wij spraken hem erover. Chadha: “Als hiphop een land was, zou ik willen dat alle inwoners trots zijn op wat dat land doet.”
“Ik ben heel erg opgegroeid met hiphop, en kan eindeloos kletsen over lijstjes en toffe albums. Ik wordt daar heel enthousiast van, maar als ik in gesprek ben met iemand die er niet zo inzit, krijg je nog altijd de stereotypen te horen.” Aan het woord is Arjun Chadha, initiatiefnemer, eigenaar, hoofdredacteur en schrijver van Get Familiar, het nieuwste hipopmagazine dat Nederland rijk is.
“Hiphop gaat dieper dan alleen muziek. Dat mensen dat niet zien, knaagt.”
Dat hij niet overdrijft wat betreft zijn liefde voor klassieke ‘barbershop-discussies’ ondervinden we aan den lijve; voordat we daadwerkelijk aan het interview waarvoor hij de HIJS-redactie bezoekt beginnen, verzanden we in een discussie van ruim een half uur over wie nu écht de GOAT is, en waarom de ene rapper wél, en de ander niet aanmerking komt voor die titel. Diezelfde liefde drijft hem tot ergernis, wanneer mensen hem op afkeurende toon melden dat hiphop ‘niet hun ding is’. “Maar ondertussen wel met Beats by Dre-headphones lopen?”, zegt hij verbaasd. “Dat komt ook uit hiphop. Het gaat dieper dan alleen muziek. Dat mensen dat niet zien, knaagt.”
Chadha besloot een print magazine op te zetten dat de bredere culturele impact van hiphop in kaart brengt. Onafhankelijk van een uitgeverij, in een medium dat volgens de conventionele wijsheid hopeloos verouderd is. “De grote uitgevers van tijdschriften hebben ervoor gezorgd dat wij allemaal denken ‘print is dead’, maar ze hebben eigenlijk gewoon niet gevolgd wat mensen willen lezen. Ze blijven bezig met business as usual”, legt hij bevlogen uit. “Er is een stijging in independent print in Engeland en Frankrijk; allemaal niche dingen, magazines die één of twee keer per jaar uitkomen. Toen ik daarmee in aanraking kwam, werd ik erdoor getroffen. Ik ben mezelf gaan inlezen in hoe die indie print-wereld eruitziet, en daaruit bleek dat de oplages van dat soort magazines in de afgelopen jaren verviervoudigd zijn. In vergelijking met grote publishing houses zijn de aantallen nog steeds peanuts, maar het is wel interessant.”
“Ik wil een magazine maken dat nog steeds interessant is, als mensen jaren later een editie oppikken.”
Het overtuigde Chadha ervan dat er voor het magazine zoals hij dat voor ogen had ook ruimte was, en dat het het juiste medium was voor het soort verhalen dat hij voor ogen had. “Ik vind het tof om dingen fysiek vast te kunnen houden. Het geeft een soort tijdloosheid, die doorwerkt in de content -althans dat probeer ik. Ik wil een magazine maken dat nog steeds interessant is, als mensen jaren later een editie oppikken.”
Als één van de mensen achter whatsgood, een Amsterdams bedrijf dat videoproducties voor een internationale krantenkring maakte, maar ook een documentaire over Zwart Licht maakte, schreef Chadha voor het bedrijfsblog. Ervaring in de wereld van journalistiek had hij echter nog weinig. Hij stopte met Netflix kijken, las talloze boeken, van autobiografieën tot young adult novelles en zelfhulpboeken, om maar zoveel mogelijk soorten teksten en schrijfstijlen te analyseren. Daarnaast ploegde hij zich door een immense stapel tijdschriften heen.
“Ik heb hele spreadsheets op mijn laptop staan waarin ik ze ontleed heb”, vertelt hij. “De verhouding van het aantal advertenties ten opzichte van de hoeveelheid pagina’s, hoeveel foto’s, hoeveel tekst, wat is de ratio? Hoe ziet een magazine gemiddeld eruit? En hoe kan ik dat combineren met wat ík zou willen zien?”
Zijn onderzoek leerde hem dat de meeste tijdschriften voor grofweg de helft uit foto’s en advertenties bestaan. “Je bladert er doorheen, en leest niks. Je bent meer aan het kijken, en wordt ook niet gedwongen tot lezen.” Hij besloot daar lijnrecht tegenin te gaan met Get Familiar. “In de vormgeving maak ik ook bewuste keuzes daaromtrent. De artikelen worden ook niet met een foto ingeleid, bijvoorbeeld. De content komt eerst, plaatjes later. En het is ook minimalistisch gebleven. Ik heb in het blad zes interviews gepubliceerd, terwijl ik er 25 heb afgenomen en uitgewerkt. Maar op deze manier móet je op de inhoud focussen.”
“Als je bijvoorbeeld moodboards by Tommy Hilfiger bekijkt, weet ik zeker dat er foto’s van Chi Modu tussen hangen.”
Voor het eerste nummer van Get Familar koos hij als cover feature een interview met Sampa The Great, de Zambiaans-Australische rapper die vorig jaar furore maakte met shows op de grote zomerfestivals en haar nieuwe album. Er is een artikel te lezen over label High Focus Records, Britse rapper Ocean Wisdom, Amsterdams fotografieduo Bos and Bart en de Nigeriaans-Amerikaanse fotograaf Chi Modu, die onder meer Wu-Tang in de vroege jaren ’90 portretteerde. Chadha: “Chi Modu heeft een esthetiek geportretteerd die nu helemaal terug is. Als je bijvoorbeeld moodboards by Tommy Hilfiger bekijkt, weet ik zeker dat zijn foto’s ertussen hangen.”
Ook sprak hij bestseller-auteur Angie Thomas. “Zij verkoopt boeken als een malle, maar nog steeds hebben veel mensen geen idee hoe centraal hiphop in haar werk staat.” Dat terwijl de titel van haar inmiddels verfilmde bestseller The Hate U Give, is een directe verwijzing naar het T.H.U.G. L.I.F.E.-acroniem dat 2Pac ooit bedacht. Daarnaast ziet Chadha nóg een parallel tussen haar werk en de hiphopcultuur. “Als geen ander weet zij institutioneel racisme op een simpele manier in kaart te brengen, zonder dat je het door hebt. Ik vind dat ook hiphop. Deze cultuur is een reflectie van de realiteit van minder gepriviligieerde mensen is.”
“Als je dat zegt, bedoel je dan de buitenwijken van steden? “Zeg je nu echt dat zij niet slim genoeg zijn om dit te snappen?”
Het enthousiasme van Chadha is aanstekelijk. Het maakt het lastig voor te stellen dat wie met de nieuwbakken uitgever spreekt, lang twijfelen zal aan de levensvatbaarheid van zijn magazine. Toch is dat precies wat gebeurde. Op een verjaardagsborrel sprak hij iemand die dacht dat zijn aanpak ‘te highbrow’ zou zijn. Mensen in hun zogenoemde ‘grachtengordelbubbel’ zouden het wel snappen, maar ‘echte hiphopmensen’ niet. Chadha wist niet wat hij hoorde. “Als je dat zegt, bedoel je dan de buitenwijken van steden?”, herinnert hij zijn reactie. “Zeg je nu echt dat zij niet slim genoeg zijn om dit te snappen?”
Voor Chadha is het een idioot idee dat juist de mensen die hiphop vormgegeven hebben, niet zouden begrijpen of waarderen wat de wereldwijde impact ervan is. “Het is juist geschreven voor hen!”, zegt hij met grote ogen. “Tegelijk is het ook geschreven voor de oude man of vrouw die denkt ‘Hiphoptijdschrift? Dat is allemaal macho-muziek.’” Hij trekt er een vies gezicht bij. “Dan denk ik really? Het is ondertussen wel het meest beluisterde genre ter wereld.”
Tijd om dus die kop uit het zand te halen, en te zien wat het effect daarvan op de maatschappij is. Of zoals Chadha het zegt: “Get familiar with what we’re doing.”
Benieuwd geworden naar het magazine? Check getfamiliarmag.com. Tot 16 februari kun je de kortingscode ‘hijs010’ invoeren bij het bestellen, en betaal je geen verzendkosten.
