Best Kept Secret bewees zich afgelopen weekend weer als hét festival voor de fijnproever. Verdwalen in de bossen, dansen tussen de hottubs, een vintage markt in een botsautobaan, die ’s avonds verandert in een skatepark? In Hilvarenbeek bleek niets te gek.
Van de grote Nederlandse festivals is Best Kept Secret qua programmering de meest alternatieve. Rustig opstarten blijkt onmogelijk, al dacht headliner Aphex Twin daar op de finale-avond anders over. Die kwam met spacey ambient, op het moment dat de meeste festivalbezoekers al drie dagen in de benen hebben. Is dit niet veel te moeilijk en willen we niet gewoon afsluiten met een feestje?
Wie erin weet te raken, komt in een trip terecht vol lichtflitsen, visuals op een enorme zwevende kubus en trage beats die te pas en te onpas worden weg- en teruggedraaid. Op het ene moment is het daardoor alles, en het volgende moment bijna niets. Zodra we terug de bossen in lopen, blijkt het momentum dan toch bereikt en dreunen de bassen razendsnel over de grond. Tja, op een festival als dit maak je nou eenmaal continu keuzes, en mis je daardoor soms weleens een hoogtepunt.
View this post on Instagram
Maar vaker bots je daardoor tegen andere, mooie verrassingen aan. Drie shows speelde De Staat maar liefst, verspreid over het festivalweekend, geheel in lijn met de drie verschillend gekleurde platen die ze onlangs uitbrachten. Zodra de zondagavond valt, is het de beurt aan Red om vertolkt te worden. Dat doet de band in een van de kleinste areas; de met golfplaten bedekte en lage hangar genaamd The Casbah. Vlak voor aanvangstijd is er al geen dorkomen meer aan; tot aan de bar aan de overkant van het wandelpad proberen mensen boven elkaar uit te torenen om een glimp op te vangen. Iets zien blijkt lastig, iets horen onmogelijk.
Tijd om er treurig over te zijn is er niet. Want op de terugweg richting het hoofdpodium dwalen we The Floor in, de tent die St. Paul beheert en programmeert. De dag ervoor kon men daar al dansen op unieke selectors als Sylvana Symons (!) en VPRO Flowerboy, op de slotdag pakte DJ Karaba de hele tent in met haar Afrikaanse wortels. Van afrohouse tot amapiano; stilstaan was onmogelijk op de warme ritmes in de dito tent. Met de zonnestralen die het Victoriameer verlichten als backdrop was dit de ultieme feel good-set die de laatste avond inluidde. Het is fijn dat dit soort party-energie, naast obscure bands en toekomstige alternatieve wereldsterren ook ruim baan krijgt op BKS.
View this post on Instagram
Echter was er één act waarvan de energie niet meer getopt kon worden. Al op de vrijdagmiddag legden jonkies Joey Valence & Brae de lat bijzonder hoog. De twee vrienden uit Pennsylvania steken hun inspiratie niet onder stoelen of banken: ouderwets hoekige rap uit dezelfde hoek als Beastie Boys en Public Enemy.
Dat ze een paar jaar geleden nog als meme werden bestempeld? Daar was hier niets van te zien en te horen. Hun bars scherp en verstaanbaar, de wisselwerking subliem, de losgeslagenheid op momenten 2.0. Toch is er ruimte voor een serieuze noot. Verbazing alom bij de jongens zelf, want hoe kan het nou dat er aan de andere kant van de wereld een pogo ontstaat op de nummers die zij op de slaapkamer van Brae in elkaar hebben gezet? Met een emotionele blik in de ogen nemen ze het applaus in ontvangst en geven ze elkaar een knuffel. Waarna iedereen nog één keer alle ongeremde energie eruit kan rammen bij hun bekendste song: Punk Tactics. Ondergedompeld in een nostalgische bui kon het publiek zich opmaken om de rest van het terrein en de acts te gaan verkennen.
View this post on Instagram
En wat was er veel te zien. Verschillende kunst- en installatie-projecten waaronder een fontein met het silhouet van een dansende vrouw. Het enorme platen-aanbod van Sounds Tilburg. Een bier-balkon, waarvoor je je toch écht nog eens extra moest insmeren. Een gruwelijke lasershow bij Young Marco. En misschien wel het leukste geheim: dat heerlijke podium Wellness Nietes – tussen die hot- of waren het cold-tubs? – waar het van UK-garage naar drum ’n bass naar snoeiharde elektro schoot over de dag.
View this post on Instagram
Het is bijzonder gek dat BKS niet uitverkocht was, maar het terrein voelde daardoor nooit té vol. Sanitaire voorzieningen, waterpunten, eetgelegenheden, schaduwplekken; overal was ruimte genoeg en haast nooit hoefde je ergens lang te wachten. Tel daarbij op het uitdagende programma om te ontdekken, de sympathieke bezoekers die zorgen voor de perfect gemoedelijke sfeer en wellicht het beste festivalterrein van Nederland en Best Kept Secret kan zich opmaken voor een 10-jarig jubileum om de vingers bij af te likken. Daarvoor gaan we hoe dan ook in juni 2024 weer langs in Hilvarenbeek!
