Boef is voor de eerste keer écht op tour door Nederland. Na talloze keren in diverse clubs te hebben gestaan in binnen- en buitenland kiest hij er nu voor om het popzalencircuit aan te pakken. Net als in Den Haag is er ook in 013 een deel van de zaal afgesloten maar alsnog zijn er zo’n duizend mensen in ‘de main’ te vinden om de veelbesproken rapper aan het werk te zien.
Voor veel mensen is het namelijk de eerste keer dat dat mogelijk is. De clubs waarin hij normaliter zijn geld verdient zijn vaak niet toegankelijk als je onder de achttien bent en de grote festivals als WOO HAH! zijn veelal een te dure gelegenheid voor de jonge kids. In 013 zijn ze wel in grote getalen aanwezig. Zo ook Tom (9) en Mees (12) met hun vader: “Ja, en ik vind het nu al vet!”, antwoordt de oudste op de vraag of dit zijn eerste concert is. “Gewoon Boef, man!”, voegt de jongste van de broertjes eraan toe. En dan is alleen warming-up DJ Newtune nog maar te horen. Papa lacht alleen maar en vindt het elke cent waard. Als zijn zoons hun held zometeen maar goed kunnen aanschouwen.
Het is een beetje het beeld van de avond in Tilburg. Ouders aan de bar met een Spa’tje Blauw of een cola, en de kids in het midden. De show ziet er verzorgd uit: Boef komt op met een gewapende overval, schiet snel door wat nummers van zijn nieuwe EP 93 (die beats klinken ook live belachelijk dik!) om vervolgens door te schakelen naar een greatest hits-show. Heb je even? Slapend Rijk, Come Again, Habiba, Patsergedrag, Wejoow, Tempo en Lauw worden gespeeld en voorzien van een mooie lichtshow. Als Boef het heeft over camera’s op straat flitsen er van links en rechts lichten in zijn gezicht en als hij ‘de blauw’ mentiont zijn er kleuren van zwaailichten achter hem te zien. De kids zingen alles mee en doen wat Boef van hen vraagt; telefoontjes in de lucht? Geen probleem. Keihard springen? Tuurlijk.
Minpunt is dat bij zowat iedere track alle vocalen, zij het soms zachtjes, meelopen op de tape. En dat terwijl Boef inmiddels voldoende sterk materiaal heeft om het publiek zijn adlibs te laten doen wanneer dat nodig is. En we hebben een primeur: aanvankelijk lijkt het een voorgemixte show waarop alles ingestudeerd is met één lange opname, maar Boef’s bloedmooie vrouwelijke dj staat niet op het podium, maar achterin de zaal. Ze draait gewoon live, mixt en voegt effecten toe aan de muziek. Zo is er voor de papa’s en mama’s in de zaal een leuke throwback als Boef midden in zijn westcoast-tributes Hosselen en Paperchase ineens een couplet rapt op de instrumental van ultieme klassieker Still D.R.E.
Door die wat rare plek van de dj is het een heuse one man show. Boef claimt continu de spotlights, behalve op twee momenten. Zo’n tien minuten na aanvang; dan is er een moment van rust als hij de onlangs overleden Feis herdenkt. Muisstil is het als Superman door de 013 klinkt en een foto van de Rotterdamse rapper op het grote scherm te zien is. En tien minuten voor het eind van de show mogen vier kids Krantenwijk meezingen. Die kennen geen schaamte en rappen vrolijk over een ams die bereden wordt. Of papa daar zo trots op was konden we jammer genoeg niet zien. Qua rap was het niet allemaal even zuiver, maar Boef heeft honderden kids de avond van hun leven gegeven en stoomde een nieuwe generatie concertgangers klaar voor de toekomst.
De rest van de foto’s:
