“Ik wil deze opdragen aan m’n moeder. Ik mis je. Ik mís je.” Na anderhalf uur spreekt Sticks de woorden uit waarmee hij Spaanse Vlieg inluidt. Het verlies is een thema op het nieuwe album Zonneschijn, dat zónder die context wellicht enkel zou varen op pure nostalgie. Van de tracklist – dit keer geen Mula B, Kraantje Pappie en Lijpe maar ‘ouderwets’ Fakkelbrigadiers van het eerste uur zoals Typhoon, James en bijna vanzelfsprekend Rico – tot de focus op fysieke geluidsdragers. Het heeft echter alles te maken met broederschap en het ambacht schrijven.
Het vinyl, de cassette en de cd worden gepresenteerd bij de merchtafel in de foyer van het drukke TivoliVredenburg, maar daar valt nog iets anders op. Er staat een ouderwetse printer die hardcopy kaarten print met daarop: Donderdag 13 februari 2025 – Sticks in AFAS Live. Van het postkantoor tot het magneetje op de koelkast; Sticks brengt met deze manier van aankondigen een vergeten gevoel terug. Dan is er ook nog die slagzin die de QR-code vergezelt op een flyer: “Dit is die regendans, rituele shit / FF afreageren voor als je het je tegenzit.”
Laat de track waaruit die passage komt nou net de track zijn waarbij Sticks en Kubus de boel flink laten ontbranden. Zeker wanneer Rico opkomt als eerste gastartiest in de set – onder meer de rest van de Fakkelbrigade zou later nog volgen – lijkt de vloer van de Ronda-zaal te veranderen in een golfslagbad. Dat gebeurde uiteraard de laatste jaren vaker. Zeker FB-kernleden Sticks, Rico en Typhoon deelden vaker het podium. Van hun gezamenlijke Ziggo Dome-show tot op de laatste editie van Lowlands.
Echter is deze releaseparty in de Ronda wellicht de beste en meest complete show die Sticks tot nu toe heeft gegeven. Het geluid is hard maar kraakhelder, de controle van Sticks is subliem, het lichtplan staat mooi in contrast bij de soms snoeiharde Kubus-beats. Van het bijna twintig jaar oude Hamvraag via Broodje Aap (van Fakkelteit uit 2007), langs zijn featuring op Zwangere Guy’s Ellebogenwerk, gerapt over een nieuwe beat. De articulatie, de tempo-wisselingen, nieuwe manieren van stemgebruik; het komt allemaal voorbij op topniveau.
En dan dat nieuwe werk; doorleefder dan ooit, emotioneler dan anders, zo dichtbij kwam je nooit. “Stickert, de koele kikker in zijn glansrol”, rapte hij ooit. Hij mag het dan zelf geloofd hebben, maar het moet ook hem wat doen dat hij 25 jaar diep in zijn carrière bij zijn grootste show tot nog toe onthaald wordt door tweeduizend fans.
En die worden allemaal gestoord wanneer Jawat! zich na jaren weer eens bij Rico en Sticks voegt om zijn couplet op het klassieke Gekkenhuis te rappen. Een energie als een vulkaanuitbarsting walmt door de zaal, over de trappen richting de balkons. Kippenvel. Zowel hij als Typhoon krijgen ook nog de ruimte voor een eigen nummer. Wat beter dan Kubus er dan ook maar Koppensnellers in te horen gooien?
Nou, het einde van de show, maar dan met een goudzwarte rand. Gebroederlijk staan alle Fakkelbrigadiers – O-Dog, James en Jawat! inclusief – gebroederlijk met de armen om elkaars schouders als Typhoon een track laat stilleggen om het woord te nemen. Hij geeft de artiest Sticks de bloemen, maar vooral het mens Junte. “Je bent de goat!”, roept hij. Een serenade aan Sticks maar vooral aan het goede leven, door alle artiesten op het podium en de tweeduizend ervoor volgt. Hoe een verlies mensen nader tot elkaar brengt? We zagen het in TivoliVredenburg.
Waarvan akte.
