Rafting Goods claimt het hele jaar door hun nieuwe LP uit te smeren en te releasen als vier losse EP’s. Na Kant A en Kant B te hebben gedropt in juli, en opgeladen hebben tijdens een korte zomerstop, is het weer tijd voor “muziek om je kelder leeg te pompen” (- $KEER & BOO$). Kant C bevat vijf nieuwe tracks waar weer zoveel harde verses op te horen zijn dat we hebben besloten om de vijf hardste bars – per track één passage – uit te lichten. Enjoy listening!
BIG RAFTING COMMUNITY
“Scooterboy in de zomer, waggie in de winter / moet ik naar de stad toe, dan pak ik soms de sprinter…”
Nosa schetst met zijn eerste lettergrepen in de afsluitende verse van BIG RAFTING COMMUNITY meteen een sfeer. Hij represent niet meteen zijn buurt, maar alom bekend is dat hij uit Nijmegen komt; en laten daar naast station Nijmegen nóg vier NS-stations liggen waarvanuit die sprinter zou kunnen vertrekken. Noos vertelt over de verschillende mogelijkheden waarop hij zich door zijn woonplaats kan bewegen, en dat die afhangen van zijn mood of het weer. Verderop in het couplet geeft hij ook nog advies in wat voor waggie je ’s winters je het best kunt verplaatsen: “Beter rijd je in een hooptie, minder aandacht van die blauwe lampen.”
JUDO
“Alles bewezen wat er te bewijzen viel / nog steeds het jurylid dat zelf nooit in de prijzen viel.”
We waren erbij toen het eerste Rafting Goods-schrijverskamp plaatsvond afgelopen winter, en zagen en hoorden daar als eerst deze track ontstaan. Blanke Roy zat er in zijn slaapkamer, deze beat af te spelen annex te perfectioneren. Tim Beumers liep toen al door de gangen van de enorme villa, op zoek naar een beat om het spits af te bijten. Toen hij de beat van Roy hoorde, nam hij in de trappenhal plaats aan een tafeltje, leek twee keer met zijn ogen te knipperen richting zijn schrijfgerei, stond op, liep naar binnen en legde als eerste zijn verse neer op deze possecut. Met bovenstaande zin benadrukt hij zijn status in de Nederlandse rapgame en de periode waarin de VSOP-dagen liggen; vol bewijsdrang werkte hij zich omhoog als MC, maar nu hoeft hij simpelweg niks meer af te vinken in de game.
DE GROOTSTE ANGST VAN DE OPPS (GELIJK ACTIE)
“Heel je click gaat voor de mane opzij / ik ben de main reden waarom ze bewegen met onzekerheid / de laatste ezels die probeerden, hebben heel veel spijt / kom ik ze weer tegen, dan is er weer één van mij!”
Als je bij het lezen van bovenstaande lines niet weet dat ze van $KEER & BOO$ zijn, ben je wellicht nog geen fan. Ooit viel er boven een interview met hem te lezen ‘Limburgs’ grootste vrees’. Dat concept legt hij onder de loep, om erachter te komen dat het de keiharde waarheid is. Mack vergroot het uit met NTAN aan zijn zijde en komt vooral dreigend uit de hoek. Niet alleen dat, maar er is ook een dubbele betekenis van het woord mane / main, en er er is dubbel-, klank- en binnenrijm met de E-klanken. Zo’n verse die op repeat gaat, vanwege stijl én inhoud.
WILT CHAMBERLAIN
“Tijd is geld, dus de prijs bepaalt of ik tijd heb voor je / schijt aan geld, ben op andere wijzen rijk geworden / maar van m’n nieuwe deals, gaan ze in hun feels / teveel stories voor een story, ben te real voor al die reels….”
Rafting Goods met featurings was tot de huidige run een redelijke zeldzaamheid. De members waren wel los van elkaar te horen bij anderen, en sprongen vooral op elkaars joints. Maar op Kant B nodigden ze Hef al uit, en op Kant C zijn het twee Hagenezen die de microfoon toegeworpen krijgen en compleet murderen. Het openingscouplet is weggelegd voor Vinny (“Maak je bitch zó nat, plak er een sticker op met ‘net geverfd”), verderop is het aan Kingsize om de woordspeling-dichtheid van Tenshun te continuëren. Dat lukt hem met een eerlijke verse vol wijsheden, zonder in te boeten aan spitsvondigheden, over social media als Instagram bijvoorbeeld. Mooi dat een van de meest ondergewaardeerde mc’s van het land hier het podium pakt om zijn kunsten te vertonen.
MIS ME
“Teveel mannetjes met fabels als Meneer de Uil / een boykie van de stoep, we groeiden op in die leeuwenkuil / Dog. ik maak m’n handen niet meer vuil tot aan de casket / Adidas-hoodie met de polyester fabrics / snap, die basterds blijven hangen als een chandeleer / maar Jezus die komt spoedig, daarom wandel ik nu met de Heer.”
Gooi ingrediënten als reminiscing, het geloof, trauma en de beelden op het netvlies in de blender en je komt uit bij één Nederlandse MC: James. Hij eiste een plekje op de achtergrond op binnen Rafting Goods en pakt enkel de beats aan die bij zijn rapstijl passen, wat altijd zorgt voor een vertrouwd gevoel. Ook op de finaletrack van deze batch tracks schetst hij met woorden een visueel beeld (Adidas-hoodie!), vertelt hij over zijn jeugd (opgroeien in een leeuwenkuil) en laat hij vakkundig alle straatrattenstreken achter zich (“Maak m’n handen niet meer vuil tot aan de casket”). Tel daarbij op zijn zeer prettige, kalme voordracht en je beseft: dit is een van de meest luisterbare lyricists van het land.
