In samenwerking met Rewriters organiseert Fundashon Plataforma Kultural het project genaamd Street Colors Bonaire. De bedoeling is verschillende workshops en lessen in street art aan te bieden aan de jeugd op het eiland. Deze lessen worden gegeven door een ervaren kunstenaar. In dit geval reist niemand minder dan illustrator en street artist Dodici af naar het Caribische gebied van het Nederlandse Koninkrijk om zijn kennis ook daar te verspreiden.
Dodici is opgegroeid in Rome en is sinds een paar jaar woonachtig te Rotterdam. Daar werkt hij aan vele succesvolle street art-projecten. Tijd voor een kennismaking met zijn werk: “Ik zou mijn stijl beschrijven als minimaal. In mijn werk gebruik ik vooral de kleuren zwart en wit, omdat ik het contrast tussen de twee mooi vind. Persoonlijk vind ik dat die kleuren daarnaast een bepaalde elegantie hebben. Ik focus me vooral op het tekenen van karakters. Daarom ben ik me altijd heel bewust van mijn omgeving. Wanneer ik door de stad loop of op de metro wacht, kijk ik naar de mensen om me heen en probeer ik daar inspiratie uit te halen. Ik vind het prachtig als mensen zichzelf kunnen herkennen in mijn karakters. Ook zorg ik ervoor dat er een bepaalde boodschap in mijn illustraties zit. Ook wanneer er af en toe geen diepe betekenis achter zit, is het mijn doel om voor een kleine glimlach te zorgen.. Ik gebruik illustraties veelal als een manier van zelfexpressie.”
“Ik kom oorspronkelijk uit Rome. Toen ik voor het eerst in Nederland was werd ik verliefd op Amsterdam. Ik vind de sfeer die er hangt heel interessant, vooral in de avond. Ik besloot naar Nederland te verhuizen maar ik zocht naar iets kleiners. De huur in Amsterdam is ook erg duur, dus mijn vriendin en ik besloten dat Rotterdam enigszins vergelijkbaar was. Als ik nu terugkijk op deze keuze is het de beste beslissing die ik ooit heb gemaakt. Ik kan me niet voorstellen dat ik nu in Amsterdam zou wonen. Ik hou van Rotterdam, de sfeer is goed en de mensen zijn open minded. En ook al spreek ik geen Nederlands, toch verwelkomen Rotterdammers mij met open armen.”
Eenmaal in Nederland, constateerde hij dat er een hoop moois gemaakt wordt in zijn nieuwe thuisstad. “Ik vind dat er heel veel getalenteerde artiesten in Rotterdam werken. Het grootste verschil tussen de kunstwerelden in Rome en Rotterdam is het contact tussen de kunstenaars. Toen ik nog in Rome woonde nam ik vaak contact op met andere illustratoren. Ik stuurde e-mailtjes en de meesten vonden dat een beetje intimiderend. Ze waren heel erg op hunzelf en wilden niet samenwerken. In Rotterdam neem ik ook vaak contact op met anderen en krijg ik eigenlijk altijd enthousiaste reacties. Ik word uitgenodigd in studio’s en we maken afspraken om elkaar te leren kennen. Voor mij is dat een hele goede reden om hier te blijven wonen.”
Dodici is dolgelukkig in Rotterdam en geniet vooral van het vele freelance-werk dat hij kan verrichten: “Drie jaar geleden werd ik freelancer, ik geloofde destijds niet dat het mogelijk was om zoveel te bereiken in zo’n korte tijd. Nu ga ik dus naar Bonaire voor een project, heb ik een grote mural mogen maken voor POW WOW! Rotterdam en een week daarna mocht ik een project doen in Melilla. Dit zijn dromen die voor mij uitkomen, ik geniet écht van deze tijd.”
De bedoeling van het project waarvoor hij in het vliegtuig is gestapt, is om workshops te geven aan kinderen op Bonaire. “Ik ga hen zoveel mogelijk helpen en motiveren waardoor hun vaardigheden verbeterd worden. En ik ga er echt heel veel tijd en energie in steken. Op het eiland werken de meeste mensen met toerisme of zijn ze visser bijvoorbeeld. Daarom heeft de jeugd daar niet echt een kans om geld te verdienen met kunst. Het is de komende weken mijn missie om de jeugd van Bonaire te inspireren. Naast het lesgeven heb ik ook het doel om op Bonaire mijn stempel achter te laten natuurlijk. Ik hoop dat ik daar een toffe muur kan schilderen in mijn eigen stijl. Maar dat komt op de tweede plaats.”
“Waarschijnlijk kan ik net zo veel van de jeugd op Bonaire leren als zij van mij.”
In januari hoorde hij over het Street Colors Bonaire-project. “Die uitnodiging kreeg ik van Rewriters, ze vroegen me of ik naar Bonaire wilde voor een project. Zonder verdere uitleg of kennis zei ik natuurlijk meteen ja. Ik zei: ‘absoluut, ik zou heel graag willen meehelpen aan het initiatief. Dus, waar ligt Bonaire? In Frankrijk toch?’ Nou ja, blijkbaar niet dus”, lacht Dodici. “Toen ik hoorde dat het een Caribisch eiland was had ik er natuurlijk nóg meer zin in. Het project zou eigenlijk in maart al beginnen maar vanwege het coronavirus is het uitgesteld tot oktober. Ik verheug me heel erg op de leerprocessen die ik samen met de jeugd zal hebben. Waarschijnlijk kan ik net zo veel van hen leren als zij van mij.”
“Kinderen en tieners zitten vol met creativiteit. Het valt me vooral op dat zij out of the box denken wanneer het om kleuren gaat bijvoorbeeld. Als je ouder wordt denk je in bepaalde vakjes zoals: de zee is blauw, het gras is groen en wolken zijn wit. Bij kinderen is dat anders, zij tekenen een gele zee of een blauw gazon. Ik vind het mooi om te zien dat zij volledige vrijheid voelen bij het gebruik van kleur. Daarnaast zijn kinderen heel eerlijk, als ze iets niet leuk vinden zeggen ze het. Dat is iets wat naar mijn mening belangrijk is voor een kunstenaar, om helder en eerlijk te communiceren. De manier waarop zij die vrijheid voelen om te zeggen wat ze denken en kleur te gebruiken op wat voor manier dan ook is een inspiratie voor mij.”
“Het belangrijkste aan het lesgeven over kunst is om de leerling bepaalde vaardigheden te leren, hun vragen te beantwoorden én vooral om hen vrij te laten. Het is zó belangrijk om de leerling nooit te limiteren in creativiteit. Ik zou nooit zeggen tegen iemand wat voor kleuren, details of stijl ze moeten gebruiken. Natuurlijk is een opdracht als: ‘teken een cowboy’ mogelijk, zolang de leerling de vrijheid behoudt om de cowboy te tekenen die zij willen tekenen.
Dodici zal zijn focus vooral leggen op de behoeften van de kinderen. De vraag wat zij willen leren en hoe hij hen dat het beste kan leren staat voorop: “Ik heb natuurlijk bepaalde verwachtingen en ideeën van de lessen die ik zal geven maar ik weet niet of ik ze daadwerkelijk ga gebruiken. Nu ik op Bonaire ben, wil ik eerst inspiratie opdoen. Ik wil aan hen vragen en zelf ondervinden wat de kinderen nodig hebben en wat zij willen, of nog moeten leren. Daar ga ik mijn lessen omheen bouwen. De kids staan centraal. Ik voel me ook niet beter dan andere kunstenaars omdat ik er geld mee verdien, nooit. Ook een ervaren illustrator kan heel veel leren van iemand die pas net begint.”
Dodici landde op 25 oktober op Bonaire om daar zijn ‘knowhow’ te delen. De komende weken kun je op de hoogte blijven van het project via de sociale media van Rewriters010. Dodici staat in ieder geval te popelen om in het vliegtuig te stappen en op Bonaire zoveel mogelijk kennis op te doen en bij te brengen: “Ik heb echt superveel zin in het project en ik hoop dat ik samen met de kinderen veel kan leren en experimenteren. Het is belangrijk om je eigen werk niet te limiteren, ik wil samen met hen uit onze comfortzone stappen en nieuwe dingen proberen met verschillende materialen bijvoorbeeld. Dat zijn mijn gedachten op dit moment maar natuurlijk ga ik me volledig aanpassen aan wat zij nodig hebben. Ik kijk sinds januari al uit naar dit project en ik ben blij dat ik er eindelijk aan kan beginnen.”
