Sinds ons laatste interview met Brunzyn is er voor de goedlachse rapper veel veranderd. Hij stopte als docent geschiedenis, verzorgde optredens in de grootste zalen van Nederland als support van labelgenoot Joost en ging zo viraal als het maar kan met een iconische 101Barz-sessie. Zijn nieuwe project Frikandel Speciaal is slechts de opmaat naar een drukke zomer, met daarin onder meer een show op Lowlands én de release van zijn debuutalbum. Over een plotse featuring van Ronnie Flex, voorbereidingen voor Lowlands, kloten met het verwachtingspatroon van zijn fans en ondertussen misschien wel zijn belangrijkste plaat ooit opnemen. “Lachen joh, lekker druk!”
Relaxed komt Bruno van Dingen, bij fans bekender als Brunzyn, binnen wandelen op ons kantoor (“Ik kom wel naar jullie, mijn gym zit toch om de hoek!”), met een proteïne-drankje in zijn hand. Al snel gaat het gesprek richting de reden waarom Frikandel Speciaal nu op de streamingdiensten staat: “Ik ben gewoon te lang stil geweest, man. En ik had best wel veel leuke muziek liggen, die ik niet op het album kan zetten omdat ik het album geheel met Styn wil doen.”
Waarom met Styn?
“Ik heb altijd al een heel goede band met hem, zowel muzikaal als vriendschappelijk. Hij is een van m’n beste vrienden en ik heb al vaker projecten met hem gedaan. Ik ben nu over de helft, en richt op een releasedatum ergens eind september. Het gaat leuk worden, man. Ik heb er zin in om richting het album te gaan werken.”
Wat gaat het grootste verschil zijn met de projecten die je tot nu toe hebt uitgebracht?
“Het wordt sowieso beter, maar vooral iets serieuzer denk ik. Je krijgt nog steeds de standaard Brunzyn-onderwerpen hoor, maar ik wil wel iets dieper ingaan op mijn leven. Ik hoop dat de mensen die die plaat voor het eerst luisteren, mij leren kennen.”
Heb je het gevoel dat de luisteraar je nu nog niet kan leren kennen door je muziek?
“Zeker wel, ik heb in al mijn werk laten zien wie ik ben en wat ik kan. Maar ik denk dat je nu als luisteraar vooral van ieder project een beetje moet plukken om in elkaar te puzzelen naar wie je nu eigenlijk aan het luisteren bent. Bij het album moet het gewoon allemaal samenkomen; duidelijker dus. Dan hoef je niet meer te puzzelen.”
Als je nu Brunzyn nu zou voor moeten stellen door middel van het afspelen van één tune, welke zou dat dan zijn?
6:AM In Vlaardingen. dat vertelt perfect hoe ik anno 2024 rap, wat ik wil uitstralen. En dat is ook een goede voorbode van het album. Het is ietsjes serieuzer, niet zo zeer emotioneel – want ik maak eigenlijk nooit emotionele muziek – maar het komt wel iets dichterbij.”
View this post on Instagram
Is het spannend om zoiets te schrijven, laat staan uit te brengen?
“Ja, toch wel een beetje. Maar ik durf in deze fase van mijn carrière méér omdat zowel ik als mijn luisteraars weten wat ik kan. Het is leuk om dingen te proberen. Een Brunzyn-tune kan heel humoristisch zijn, maar ik vind het nu ook mooi om met die humor ook meer van mezelf te laten zien. Ik probeer er een middenweg in te vinden. Men lijkt al te kunnen weten wat ze van me kunnen verwachten als ik een album uitbreng. Het is leuk om daar nog een beetje mee te kloten.”
Van welke plek komt die track?
“Ik heb die net na mijn 101Barz-sessie gemaakt. Ik had het vuur te pakken en wilde laten zien wat ik nog meer in m’n mars had. Op zoek naar balans.”
Die 101Barz-sessie was wel een momentje, hè?
“Dat is een understatement, haha. Alle ogen waren op me gericht, en ik voelde ze ook daadwerkelijk in m’n rug. Ik weet nog dat ik op Lowlands rondliep, zo’n twee weken nadat het uitkwam. Als Glen Faria en Akwasi naar je toekomen om je je flowers te geven en als je Kevin daar voor het eerst ontmoet die je zegt dat hij het hard vond… toen besefte ik wel dat echt íedereen het had gecheckt. Toen had ik wel het gevoel dat het balletje écht begon te rollen.
Ik moet ook wel erbij zeggen dat ik daar lang van heb genoten, want ik had natuurlijk nog nooit dat level van fame en viraliteit meegemaakt. Voor m’n gevoel heb ik atijd in een solide stijgende lijn gewerkt, en nu ging het ineens als een raket omhoog. Dat is moeilijk, want ik dacht meteen ‘What the fuck moet ik nu doen?’ Je wilt heel graag muziek maken, maar je moet tegelijkertijd ook overal zijn voor interviews en shows. En die fame bezorgde me ook wel een egotrip. Ineens ben je díe guy, en ga je dat ook echt geloven in je hoofd. Ik heb daarna nog wel wat muziek uitgebracht, maar niet genoeg naar mijn mening. Als ik meteen had doorgepakt met een project als wat ik nu heb uitgebracht, ging het waarschijnlijk nóg harder.”
Maar het is niet dat het daarna slecht ging, right?
“Nee man, ik had een tour die eraan kwam, ik had nog wat andere shows en was helemaal in de zevende hemel. Daardoor kon ik niet echt doorpakken. Toen heeft Joost me een keer apartgenomen. Hij zei: ‘Allemaal leuk en aardig in het moment, dit allemaal. Maar als je dit voor de rest van je leven wilt doen, is het nú de tijd om wat peper in je reet te stoppen.’ Dat heeft het vuur in me aangewakkerd.”
Wist je toen je die 101Barz-sessie aan het schrijven was dat je bezig was met iets groots?
“Ik dacht alleen maar aan flows verzinnen die ik helemaal uit kon rappen, die goed vol te houden waren qua ademhaling dus. Want ik dacht dat ik het in één keer moest opnemen, vlekkeloos. Wist ik veel dat je schijnbaar in delen mocht tapen en dat ze de beste stukjes aan elkaar konden plakken. Door die onwetendheid is mijn sessie een onetaker. Maar toen we het eenmaal hadden opgenomen wisten we wel dat het wat zou gaan doen. Aan de term dacht ik toen nog niet. Toen ik ‘m binnenkreeg, vlak voordat het zou droppen, wist ik wel dat we iets legendarisch hadden neergezet. Maar dat het twee dagen op nummer-1 trending zou worden en binnen de kortste keren een miljoen views zou behalen, daar houd je geen rekening mee. Het is ontploft tot een nieuw level.”
Is dit het level waar je had willen komen? Ik kan me voorstellen dat je liever die gestaagde lijn had gevolgd.
“Ja en ja, maar het was altijd wel wachten op het moment waarop het écht zou poppen. Hier komen is moeilijk, maar hier blijven is moeilijker. Maar ik merk nu dat het me wel lukt. Ik merk dat men het interessant vindt. Of ze me nou hard vinden of niet, ik zit nog in de loop. De volgers stijgen, de luistercijfers van dit project zijn nu al goed. En zo’n Lowlands-boeking helpt ook; dat zij het vertrouwen hebben dat ik daar een harde show neer ga zetten. Dat zegt ook wel wat.”
En hoe. Kijk je ernaar uit?
“Honderd, man. Ik moet mijn energie goed doseren, want ik ga er een heel weekend heen. Maar dat is met de beste reden, natuurlijk. Ik heb nu een uitverkochte tour gedaan, dat helpt natuurlijk ook wel mee, maar dit gaat weer iets heel anders worden.”
Ik was erbij in Vlaardingen. Zit hiphop überhaupt in het dna van Vlaardingen?
“Wel een beetje; we hebben Aiky met Zware Jongenz en iedereen uit dat kamp, maar nu ook met een generatie young boys als Denta, Cry en ik en dan het aangrenzende Schiedam waar Sluwe Ollie en een deel van de Lefensmannen vandaankomen… en dat groeit dan een beetje door naar Rotterdam, zeg maar. Ik voel mezelf nog steeds iemand uit Vlaardingen die het kickt, al woon ik nu in Rotterdam. En is ook best bijzonder om iemand te zijn uit Vlaardingen die het kickt zoals ik het nu aan het kicken ben. Ik laat graag zien waar ik vandaan kom.”
Staat er al een nieuwe generatie op in Vlaardingen?
“Ik weet zeker dat ze eraan komen, maar ik moet ze nog vinden. Als ze er zijn, moeten ze me sowieso checken. Iedereen kan nu muziek maken en uitbrengen, dat biedt kansen. Ik hoop echt dat het in de toekomst méér wordt. Het is ook goed dat de Kroepoekfabriek mij al sinds het begin een hoop kansen heeft gegeven om op te treden, want zoals ik in de ComplexNL-docu zei: “Maakt niet uit wie je het vraagt; niemand dacht dat ik het zou redden.” Maar ik heb laten zien dat ik het kan laten lukken. Ik hoop oprecht dat ik daarin wel een voorbeeld kan zijn. Ik ben nog steeds niet dáár (wijst ergens in de lucht, red.), maar ik ben hard aan de weg aan het timmeren.
Waar is dáár?
“Bij de échte fame. Dat alles wat je wilt doen ook daadwerkelijk lukt. Dat je een huis kunt kopen van rapmoney, en je lekker kunt chillen. Dat zou heerlijk zijn, maar tegelijkertijd is dat ook het stereotype beeld. Zodra ik uitging in Vlaardingen, waren de eerste vragen die op me afkwamen altijd: “Verdien je een beetje geld met muziek?” Dat is lastig, want mensen begrijpen niet hoe rap in elkaar zit. Vlaardingen is een vrij simpele stad: zodra je voor het eerst zegt dat je met muziek bezig bent vragen ze of ik er nog iets naast doe, en zodra je een beetje popt vragen ze hoe goed het allemaal gaat.”
Heb je je draai kunnen vinden in Rotterdam?
“Ja man, hier kun je letterlijk overal muziek maken. Niet dat ik afhankelijk ben van een plek, hoor. Ik heb al heel vroeg in m’n carrière geïnvesteerd in eigen studioapparatuur en heb mezelf leren opnemen.”
Dat is niet vanzelfsprekend, toch? De meeste mc’s komen naar een studio en dan wordt er voor hen opgenomen en geproduceerd.
“Vroeger ging ik heel vaak naar Kauwboy, een goede vriend die in Capelle woonde. Maar al snel vond ik dat ik niet van een plek of persoon afhankelijk moest zijn om te kunnen werken aan muziek. Bijna al mijn projecten zijn op m’n zolderkamer gemaakt. En daarna ben ik ook gewoon begonnen met die spullen mee te nemen naar andere plekken. Zo is Noa Lang letterlijk hier in de straat gemaakt, bij Quardin!”
Toen ik dat hoorde was ik meteen verslaafd aan die spacey beat. Wat hoorde jij in die beat waardoor het de tune is geworden die het vandaag de dag is?
“Ik hoorde het en wist meteen dat ik het vet vond. De grap is dat ik helemaal niet met die producer, Sean D, heb gezeten. Het is gewoon een guy die me had gemaild, man. Ik heb hem nog nooit ontmoet. Ik hoorde laatst dat dit zijn eerste placement is. Binnen een week heeft ‘ie met mij een tune en eentje met Ronnie Flex. Die guy kan niet meer stuk.”
Wat was zijn reactie?
“Hij is er superbij mee, hij vond het fokking dik. Hij is niet ouder dan twintig. My guy man, shout out naar Sean. Ik luister de hele dag muziek en rond die tijd checkte ik ian, een doorsnee white guy uit Amerika. Hij maakt een beetje van die freaky Yeat-muziek. Toen kwam ik die beat tegen en dacht ik let’s go. En een dag nadat ik het had uitgebracht liet Ronnie me weten dat hij er een remix van had gemaakt.”
Die ook heel snel veranderde in een single…
“We waren in de Kroepoekfabriek waar Cry en Kid de Blits op moesten treden en daar speelden we gewoon tunes af in de backstage. Toen Ronnie Noa Lang hoorde, moest het meteen drie keer op repeat van hem. Ronnie vond de tune zo gruwelijk dat hij er meteen een versie van wilde uitbrengen met hem erop. Het moest nog op mijn tape, vond ‘ie. Toen mijn solo-versie uitkwam had hij zelf geknutseld met de beat om een nieuwe versie te maken. Daarna ging alles heel snel; we hebben alles in zes dagen gefixt.
Er moest een clip bij, de tune moest aangepast worden op Spotify, ik moest zelfs via zijn management Ronnie z’n ID regelen om dat allemaal te verifiëren. Man, ik ben er de hele week mee bezig geweest om dat nog voor elkaar te krijgen. Het was rennen, maar ik ben blij dat het allemaal is goed gekomen. Ik wist dat ik ooit met hem op een track zou staan, maar het was afwachten wanneer. Ik wist dat het kon. Het is super-puur gegaan, voor de cultuur. Ronnie had dit niet hoeven doen, maar hij wílde. Props naar hem, ik ben hem zo dankbaar.”
Is dat wat het Frikandel Speciaal-project nog miste?
“Misschien wel man, nu je het zegt. Ik had simpelweg zoveel muziek liggen die te tof was om te laten liggen. En aangezien het album met één producer is, wist ik lang niet hoe ik dit moest presenteren. Toen zijn we gekomen met Frikandel Speciaal, een tussendoortje, een snack waarmee je het moet doen tot aan het album. Het doel was gewoon om mensen te laten weten dat ik kom met een album, en tegelijkertijd alvast nieuwe tunes kan spelen tijdens de aankomende shows. Maar als je nu die 101Barz-sessie hebt gezien en je zoekt me op, staat er op mijn nieuwste plaat een featuring met Ronnie Flex. Dan wéét je gewoon dat ik niet kom om te spelen en serieus hierin zit.”
Op je eerste project, Bruno Van Dingen, rap je in Helden Op Sokken: “Ben een nieuwe speler dus ik moet nog aan de game wennen.” Kun je wennen aan iets als spelen in deze rapgame?
“Het is we supermoeilijk om eraan te wennen. Het gaat allemaal zo snel. Ik ben vanmiddag nog in een algoritme terechtgekomen waarin echt veel Nederlandse rappers zaten waarvan ik nog nooit heb gehoord maar die gewoon dezelfde luistercijfers pakken als ik. Ze moeten dus wel poppin’ zijn. De scene is zo groot. En over dat wennen; na 101Barz ging ik een level up in de rankings, en begonnen mensen anders naar me te kijken. Dat was wel even wennen, ja.”
Wat is de meest pure reactie die je hebt gekregen op je muziek?
“Dat moet wel op die Lowlands-dag van vorig jaar geweest zijn. Glen Faria vertelde me toen dat hij dankzij mij het vertrouwen had in de nieuwe generatie hiphopartiesten, Kevin groette me en zei dat hij blij was om mij lekker mijn ding te zien doen. En laatst, toen Hef in Ahoy had opgetreden, toen kwam ik Adje tegen. En ik wist nou niet bepaald goed of hij het nou wel lauw vond wat ik op de Hele Meneer-beat had gedaan. Ik heb superveel respect voor hem, hij is een van de beste rappers die dit land ooit gekend heeft. Toen ik hem bedankte dat ik de beat mocht gebruiken, zei hij: “Naast het feit dat ik vind dat je heel goed kunt rappen, vind ik het ook fijn dat je hebt laten zien dat we allemaal gewoon moeten doen wat we willen en dat we allemaal één zijn in deze hiphopshit.” Nou, toen kon ik dus daar huis, mijn avond was gemaakt.”
Op welke zin die je hebt geschreven ben je het meest trots?
In de solo-versie van Noa Lang zeg ik: ‘Ze letten op mij als Riga / Was al die killi in tijden van Liga.” Perfect. De ideale Brunzyn-bar in mijn ogen. Letten, Letland, Riga, ze letten op mij. En dan nog die nostalische twist die ik vaak probeer toe te voegen, dit keer met Liga.”
Hecht je veel waarde aan tekst?
“Zeker weten. Ik kan ook niet freestylen, ik moet alles opschrijven. Dat zag je wel bij Rookworst. Donnie is van een andere planeet wat dat betreft, Joost kan ook heel goed freestylen… maar ik moet wel echt tekst erbij hebben, man. Of iets spitten wat ik al ken.”
Wat heeft een goede Brunzyn-tekst nodig?
“Punchlines, sowieso. Ik ben wel echt een punchline guy. En ik moet ook iets van mezelf over kunnen brengen, iets uit het normale leven. Daarnaast probeer ik ook altijd wel een voetbal- of nostalgische referentie erin te gooien. En een beetje flexen, natuurlijk. Maar niet té. Gewoon subtiel. Én ik houd van zelfspot.”
Heb je iets hoog te houden nu?
“Ja, en dat maakt me best wel een beetje bang. Ik heb een fucking nummer één trending-sessie en een 101 Barz-trofee op mijn kamer staan. Het was de mooiste kickstart die ik me kon wensen. Het is een classic.”
Ik vind het zo hard dat je dat gewoon met chest over je eigen muziek durft te zeggen.
“Dat is toch hiphop? Rappen dat je de beste bent?”
True. Ben je niet bang dat de sessie altijd groter zal zijn dan het album dat eraan komt?
“Zeker, maar so be it. Hele Meneer zal altijd groter zijn dan Legacy, wat ik by far het beste Adje-album ooit vind. En dat is bij heel veel artiesten het geval. Dus ja, die kans bestaat. Wat ik wel weet, is dat ik op dit moment in ieder geval bezig ben om de beste versie van Brunzyn op plaat vast te leggen. En dat vind ik belangrijk in mijn eigen legacy.”
Stream Frikandel Speciaal hieronder.