Twitter is een donkere plek. Het vele geblaat en geretweet kan je als gebruiker weleens cynisch maken. Maar dat was in mei 2019 absoluut niet het geval, toen een user genaamd Trizzy een asociaal harde beat tikte op zijn machine. Hij ramde op de knoppen van zijn MPC en twee jaar later maken Nicki Minaj, Lil Wayne en Drake er de track van het moment van. Over Seeing Green, de YMCMB-era en de historie van de sample.
Niet alleen maakte Trizzy Track een ongelofelijk harde beat, hij weet ook het driekoppige Young Money-monster wakker te maken. Weezy, Drizzy en Nicki halen het beste in elkaar naar boven op Seeing Green, dat klinkt alsof het rechtstreeks uit 2009 komt. Het is het eerste nummer in jaren waar alledrie de Young Money mc’s op te horen zijn en het daagt uit tot rappen. Vocalen die omhoog gepitcht zijn, een snoeiharde drumpartij eronder; een anthem is geboren. Hij tikte de beat achterin een busje, toen hij als een ware nakomeling van ARAABMUZIK op knoppen zat te rammen, het filmde en zo viraal ging als het maar kon.
Nieuw was de sample toen al niet meer. Een jaar ervoor zette Young M.A. haar Car Confessions op een rij op dezelfde sample. En daarvóór al gingen Starlito & Don Trip er al mee aan de haal in het toepasselijk getitelde Yeah 5X en gebruikte Jeezy het als een mixtape-track. Maar het verst vooruit in de tijd was Big K.R.I.T., die in 2010 al op dezelfde sample een track maakte die King heet. In dit artikel hebben we alle tracks toegevoegd. Echter wist niemand Heather Headley’s In My Mind zó bombastisch uit te produceren als Trizzy Track. Zeg gerust: Dipset-bombastisch.
Meek Mill toonde destijds al openlijk zijn interesse in de grootse productie. Gek genoeg is ‘ie voor de voeten van ex Nicki Minaj en ex-rivaal Drake beland. En hoe mooi is het dat Nicki, wiens single het is, de vocalen van haar mede-queen uit Trinidad, Heather Headley, hier nieuw leven mee inblaast?
Maar het is Lil Wayne die het spektakelstuk mag openen. En het is een feest om hem zo gefocust en nonchalant te horen spitten. Achteloos strooit hij met bars, en horen we weer het vuur van de Weezy die anno 2009 elke dag een track lekte op Datpiff. Hongerig en gepassioneerd. Het podium waarop hij zo tekeergaat deelt hij met de twee supersterren die hij eigenhandig de scene inbracht.
Geloof het of niet, ik was niet meteen de allergrootste fan van van de YMCMB-beweging. Wayne? Tof voor in de club, maar niet om een héél album thuis te luisteren, toch? Drake? Een soort huilende baby die alle aandacht opeist. Nicki? Die van die playbackshow op Openair Frauenfeld? Het duurde even voordat ik begreep wát de impact van YMCMB was; in het moment was het een onuitputtelijke krachtbron waar iedereen rekening mee moest houden. Lil Wayne en Birdman die het samen opnamen tegen de wereld, terwijl ze artiesten naar de top van de muziekindustrie stuwden.
De combinatie van hun twee imperiums, respectievelijk Young Money Entertainment en Cash Money Records, vormt een verhaal van mega-proporties. Eentje die een generatie definieert. Tussen vele middelmatige rappers in hun stal (Jae Millz, Gudda Gudda, Tyga), zaten ook twee van de grootste beloftes van het genre. Beide werden begeleid, gevoed en gehyped door Lil Wayne en schoten onder zijn hoede als kometen richting supersterrenstatus.
De Young Money-catalogus zou simpelweg niet zo belachelijk hard zijn geweest zonder deze heilige drie-eenheid. Laten we Bedrock noemen, een possecut waarin meteen het kaf van het koren gescheiden werd. Laten we Super Bass noemen, een track waarmee Nicki Minaj hoogstpersoonlijk de dichtgeslagen deuren voor rappende vrouwen opentrapte. En Best I Ever Had, zelfs anno 2021 nog een street sweeper. A Milli... ya dig?
YMCMB is een klassiek samenwerkingsverband van selfmade supersterren, die inspiratie zochten bij elkaar en bij een van de besten die ooit een mic oppakte; Lil Wayne. Natuurlijk; het einde van het tijdperk was bitter, maar de opkomst en de run van het label waren verdomd mooi. De impact die ze hadden op de muziekindustrie was gigantisch, maar daarnaast kunnen ook de straten YMCMB niet vergeten.
De nieuwe track Seeing Green brengt je terug midden in die run. De vintage stijlen van de drie mc’s krijgen de ruimte. Op een paar actuele lines over de pandemie na, klinkt het alsof deze verses jaren in een kluis stof lagen te vangen. Drake dropt met “Your girl was better in the morning like a slice of pizza” een line die zó vintage-Drizzy is dat het niet meer grappig is. Nicki dropt haar signatuur “These bitches still my sons”, waarmee ze het nummer van een 9,5 naar een 10 weet te brengen.
En al vindt Minaj dat ze compleet van de track is geblazen door haar tegenspelers, is het voor ondergetekende nog helemaal niet duidelijk. Seeing Green is écht zo’n track die ik nog minimaal vijftien keer moet beluisteren voordat ik eruit ben wie de beste verse heeft.
Stream ‘m op Spotify:
