Het gebeurt niet vaak dat ik een artiest twee keer in hetzelfde kalenderjaar spreek voor professionele doeleinden. De laatste keer was dat met Zwangere Guy, die twee albums in een jaar uitbracht. En dit keer is het niet toevallig wéér een Belgische mc: DIKKE dropte begin dit jaar een bom die 130 KILO heet, en hij sluit het jaar af met opvolger Nooduitgang. Tussen die releases belandde hij op nummer 1 in de Vlaamse Ultratop, deed hij grote optredens, talloze interviews en groeide zijn track Paris Hilton uit tot festival-anthem. We blikken met hem terug op 2021 a.k.a. L-SEASON. Een jaar waarin hij door muzikale drukte geen ruimte had om verdrietig of boos te zijn. Volgens hem kan het nog altijd beter. “Maar ik snap dat de buitenwereld denkt dat ik het al geregeld heb.”
Naast je twee eigen tapes deed je featurings bij Freddie Konings, Purple Goonz, Moeman en Sam J’taime en speelde je grote shows. Waar komt je productiviteit vandaan?
“Het resultaat van die eerste tape (130 KILO, red.) heeft mij het gevoel gegeven dat ik dóór wil. Het is maar één tape. Mensen zien het als een album, maar voor mijn gevoel heb ik nog niet een supergroot project gedaan. Natuurlijk zie ik mijn eigen vooruitgang en merk ik dat ik mezelf ontwikkel, maar ik weet niet… het is een gevoel dat ik niet los kan laten. Daarom zit ik nog steeds iedere week in de studio.”
Je noemt het een tape, maar het schoot als een raket naar boven in de albumcharts. Ga je het dan niet automatisch ook zien als een album?
“Ik blijf het zien als een EP. Dat maakt het ook leuker; ik ben op één gekomen in de albumcharts met een EP. Nooduitgang is óók gewoon een EP.”
“Ik kan nog niet tegen mezelf zeggen dat ik het geflikt heb. Verre van, zelfs.”
Toen we elkaar eerder dit jaar spraken stelde je dat het je niet uit zou maken of je rapcarrière tóen zou ontploffen of volgend jaar. Is het volgens jou dit jaar ontploft?
“Nee, man. Voor mij persoonlijk niet. Mijn leven is wel veranderd, maar ik heb nog niet het gevoel van ‘Aye, nu zijn we op de snelweg, A2’, haha. Ik weet dat ik lekker ga en goed onderweg ben, maar ik ben nog altijd lerende. Ik weet ook niet hoe hoog ik de lat voor mezelf leg. Maar ik weet wel dat ik nog niet tegen mezelf kan zeggen dat ik het geflikt heb. Verre van, zelfs.”
Wat is een mijlpaal die je de grond in zou willen slaan die gaat maken dat je dat wél tegen jezelf kunt zeggen?
“Ik weet het niet. Ik denk dat ik gewoon andere dingen in life wil bereiken. Als in; ik kan nu leven, maar het is niet above the average. Alhamdoelillah, we zitten goed. Maar ik had niet minder gezeten als ik gewoon een nine to five had gehad.”
Snap je het als men denkt dat je het al wél geflikt hebt?
“Natuurlijk. De moves die ik heb gemaakt, lijken voor de buitenwereld heel groot en explosief. Maar voor mij persoonlijk ligt de lat hoger. Mijn persoonlijke competenties liggen veel verder. Ik snap dat jij, of een fan, of iemand uit de buurt nu naar mij kijkt van ‘Aye, die man heeft het geregeld.’ Maar het draait om andere dingen. En sowieso; wat je ziet op social media is veel kleiner in de echte wereld.”
“Fans zijn de enigen die mij effectief kunnen laten zien dat ze respecteren wat ik doe. Ik respecteer hen, alleen al daarom.”
In die echte wereld heb ik je toch echt een veld doen zien trillen op Fire Is Gold Festival. De hele dag werd Paris Hilton daar al gedraaid door allerlei DJ’s, maar ik heb nog nooit zo’n veld zo snel vol zien lopen als toen jij opkwam. Doet dat iets met je?
“Je was daar? Hard, man. Ik denk dat dat de hardste show was die ik ooit heb gespeeld. Ik heb veel harde shows gehad hoor, maar op het vlak van persoonlijke accomplishments staat die bovenaan. maar daar had ik gewoon een crowd van tiendoezoe mensen echt mét mij. Maar ik heb ook een boeking gehad in een bando; gewoon een kleine zaal, met een laag plafond en vijftig man. Dat is óók hard om te doen. Zo’n show als op Fire Is Gold had ik nog nooit gedaan. Tot op de dag van vandaag kijk ik daar trots op terug.
Als ik in een goede bui ben, probeer ik altijd iets te halen uit die interactie. Als ik fans tegenkom, wil ik met ze praten. Ik zie hun waardering, en ik fuck met dat. Zij zijn de enigen die mij effectief kunnen laten zien dat ze respecteren wat ik doe. Ik respecteer hen, alleen al daarom.”
Mis je die directe feedback tijdens een lockdown?
“Het valt wel op dat het er niet meer is. We proberen het positief te bekijken. Het is tijd voor andere dingen, en een beetje meer rust. We hebben een lauwe zomer gehad en daarna heb ik gefocust op een nieuwe tape. Binnenkort is er weer een nieuw jaar, dan kunnen we kijken wat 2022 gaat brengen, wat corona gaat brengen. Ik heb het geluk dat mijn team en ik goed kunnen schakelen. Zeker mentaal. Je mag het niet je mentale staat laten beïnvloeden. Ik ben niet die guy die bij de pakken neer gaat zitten. Je moet ready zijn voor whatever. ”
“Na 130 KILO zat ik in een competitie met mezelf.”
Is het moeilijk om na een nummer 1-EP te beginnen aan een vervolg?
“Om heel eerlijk te zijn, was Nooduitgang al voor zestig procent af toen 130 KILO online ging. XXL, Paris Hilton, Praat Money en Oud IJzer zijn later gemaakt. Het echte werkproces was al voorbij, het was vooral kijken hoe we het gingen aanpakken. Toen ik Troebele Visie had uitgebracht, vond ik de cijfers van die pokoe niet zo lekker gaan. Een paar weken later flipte ik Paris Hilton. Toen wilde ik niet eens meer wachten. Ik móest een move maken die Troebele Visie goed zou maken. Daardoor zat ik in een competitie met mezelf. Ik belde mijn team, zo van ‘Dit is mijn volgende single en ik wil níks horen!’ De single die eigenlijk zou droppen, heb ik zelfs helemaal van de tape afgehaald.”
Wist je toen je die track maakte meteen dat ‘ie ging doen wat ‘ie heeft gedaan?
“Ik had wel een bepaald gevoel bij die track. Het gevoel was meteen groot, ik twijfelde nergens aan. Die promo bijvoorbeeld met die daggoes, het vloeide er allemaal uit. Stashen kon niet, dat ding moest er meteen uit! Hij heeft gedaan wat ‘ie heeft gedaan, daar hoef ik jou zo te horen al niks meer over uit te leggen.”
Het was volgens mij de eerste keer sinds je tijd als Moker dat je een track uitbracht met een party-sfeer.
“Ik zie het absoluut niet als partytrack. Het zijn gewoon bars. Maar ik heb wel weer laten zien en horen dat ik die sfeer kan neerzetten, ja. Maar je moet ze vingers geven in plaats van een hele hand bro, haha. Ik heb ook hele volwassen muziek klaarliggen, maar dat kan ik óók niet uitbrengen zolang ik niet weet of mijn fans daar ready voor zijn.”
Waarin verschilt Nooduitgang het meest met 130 KILO?
“Ik ben muzikaler en eerlijker in mijn pokoes. En het algehele niveau is gewoon anders.”
Had je met jezelf afgesproken om muzikaler en eerlijker te zijn?
“Nee man, dat kun je eigenlijk niet plannen. Ik ga elke week naar de studio, dus ik ben continu aan het werk. Het komt er gewoon zo uit. Ik ben wie ik ben.”
“Ik heb een keuze gemaakt die ik niet snel kan terugdraaien; vandaar Nooduitgang. Je kunt ook maar van één kant door die deur.”
Wanneer kwam die titel in je op?
“Ehm… eerst wilde ik het anders noemen, maar toen ik in algemene zin naar het verhaal ging kijken, pastte Nooduitgang eigenlijk perfect. Het staat voor mijn verandering in life, ook sinds 130 KILO. Ik heb keuzes gemaakt die ik niet had gemaakt als ik niet was wie ik nu ben. Al met al heb ik een mooi leven gelaten voor een mooier leven. Ik ben nu bekend, het land kent mijn gezicht en mijn stem. En mensen die me persoonlijk kennen zien ook hoe ernstig mijn leven is veranderd. Ik heb nu een keuze gemaakt die ik niet snel kan terugdraaien; vandaar Nooduitgang. Je kunt ook maar van één kant door die deur. Een terugweg is er niet.”
“Ik heb een deel van mijn privéleven weggegeven aan de buitenwereld. Nu is het tijd om dat om te zetten in een goede toekomst voor dat kleine privéleventje dat ik nog heb.”
Als je begint over die bekendheid, moet ik meteen denken aan een line op je tape. In Die Life rap je “Mama ziet die foto in de krant / maar ik wil liever tonnen op de bank.”
“Ik heb mijn prijs al betaald. Ik heb een deel van mijn privéleven weggegeven aan de buitenwereld. Nu is het tijd om dat om te zetten in een goede toekomst voor dat kleine privéleventje dat ik nog heb; mijn ouders en mijn familie. Ik zit goed, maar als de mensen om me heen óók goed zitten ben ik pas tevreden. Ik heb mijn prijs betaald, maar ik weet wat ik ervoor terug kan krijgen. Dáár ga ik achteraan.”
Als je deze tape nu luistert, welke DIKKE hoor je dan?
“Ik zit in een fase waarin ik de kracht heb om te doen wat ik nu doe, en om méér te kunnen doen. Dus dat is precies wat ik ga doen. Ik hoor ook een volwassen man, iemand die snel heel veel heeft geleerd. Door de verandering in mijn leven heb geleerd hoe ik moet omgaan met bepaalde situaties en mensen, en hoe ik frustraties moet verbergen of verwerken. En om voorzichtig te zijn. Zulke dingen leer je normaal gesproken alleen als je keihard op je bek gaat.
Ik heb het voordeel gehad dat ik zó druk was met mezelf en m’n eigen ontwikkeling, dat ik mezelf niet de tijd heb gegeven om boos te zijn om bepaalde dingen, of verdrietig te zijn. Ik heb zulke struggles verwerkt in de drukte. Het muzikantenleven bood me een ontsnapping. Tegelijkertijd ben ik wel beter geworden in dingen een plek geven. En ik ben beter geworden in onderscheid te maken tussen zaken en emoties. Dat zijn allemaal kleine puntjes die afgelopen jaar aan het licht zijn gekomen door de moves die ik heb gemaakt.”
Wat is de mooiste reactie die je tot nu op Nooduitgang hebt gekregen?
“Dan moet ik je eerlijk bekennen dat social media niet mijn sterkste vak is. Ik lees het wel, maar ik heb moeite met het allemaal te onthouden. Maar mijn hoofd is dan ook een machine, broer. Die draait drie shifts per dag; ochtend, middag, avond. Maar ik heb weleens een DM gekregen van een jongen… laat me het zo stellen; er was een periode dat mannen niet emotioneel mochten zijn. We zijn tenslotte mannen, toch? Maar in de 90’s mochten gangsters ook hun emoties laten zien. Maar in die DM vroeg een fan me, nadat hij zei dat mijn muziek veel voor hem betekende, wat hij het beste kon doen om over een gebroken hart heen te komen.”
“Ik kan niet in real life praten zoals ik in mijn muziek praat; dat gaat veel dieper.”
Lastige vraag, lijkt me. Wat heb je geantwoord?
“Nu, ik zit daar en mijn machine begon te draaien. Van áááál deze mensen op de wereld, vraagt hij dat aan mij. Ik kan vertellen wat ik in life heb geleerd, maar een gebroken hart is voor iedereen anders. Je bent eenmans in dat gevoel. Ik weet niet meer of en wát ik heb geantwoord, maar bij deze. Hij heeft mij aan het denken gezet. Hoe heb ik mijn shit verwerkt? Heb ik mijn shit überhaupt verwerkt? Ik heb een hele nacht nagedacht erover. Dat is het lauwe aan muziek. Ik kan niet in real life praten zoals ik in mijn muziek praat; dat gaat veel dieper. Die fans pakken het, en zetten het om in een eigen verhaal, en het komt bij me terug. Misschien heb ik wel levens veranderd door mijn muziek.”
Is het gek om iemand te zijn waarnaar geluisterd wordt?
“Het is een constante grind. We doen dit al jaren, maar het is anders nu. Het is gewoon op een grotere schaal; er is meer interactie, er is meer resultaat, en meer waardering. Dat is nieuw, maar het is niet anders dan iemand die tiendoezoe streams haalt; diegene krijgt love van die mensen die het streamen. Die liefde is er nu voor mij op een grotere schaal. Dus gek is het niet. Maar ik moet erbij zeggen; voor elk goed ding dat het met zich meebrengt, is er ook iets slechts. Het leven is niet altijd rozengeur en maneschijn, je weet toch?”
Je sloot het jaar af met de video voor In De Kou. Waarom moest dat een single zijn?
“Broer, heb je die pokoe geluisterd? Maar heb je ‘m ook beséft? Deze pokoe is ontstaan toen ik al een week in Amsterdam zat. Ik ging de studio in, voor het eerst met Nederlandse producers. Ik verwachtte Spanker en $hirak daar, maar het waren allemaal onbekende boys voor mij. Toen besefte ik dat ik ook nog maar op de eerste traptrede stond. In eerste instantie wist ik niet goed wat ik ermee aan moest, maar eindstand nam ik zes pokoes per dag op. Ineens kwam er een producer binnen met een gitaar bij zich. Normaal ben ik niet van die live instrumenten. Toen we aan de praat raakten vroeg ik hem wat hij heeft gedaan en zei hij vrolijk dat ‘ie dubbel platina was gegaan met Megan Thee Stallion. Ik vroeg hem waarom the fuck hij met míj in de studio zat, snap je?”
Dat moet een gek gevoel zijn…
“Zeker weten. Ik had de opzet van In De Kou al eens gehoord maar vond het niks. Toen ik het later nog eens hoorde dacht ik aan hoe heel die week was gelopen; ik was voor de eerste keer bij Top Notch in de studio, en ik kreeg love van iedereen. Ineens zat ik helemaal vast in die beat; die eerste snaar raakte mij heel hard. Op de een of andere manier móest ik beschrijven waar ik vandaan kom. Toen heb ik die producer gevraagd om een gekke solo te spelen. Om half vijf ’s nachts ging ik naar mijn hotel. Ik was moe, had een week gewerkt als een paard, dus mijn weerstand was laag. Ik had nog niet beseft wat ik had gedaan, maar het klapte me in mijn gezicht. Toen heb ik die track afgespeeld tot zeven uur in de ochtend. Ik heb het in november 2020 gemaakt, en sindsdien heb ik er elke dag naar geluisterd. Al is het niet de meest beluisterde track, voor mij is het dé pokoe van de tape.”
Stream Nooduitgang hier:
