J Hus is die rapper waarvan je misschien niet veel materiaal kent, maar wel zijn naam al flink hebt horen buzzen op internet, mede dankzij French Montana die besloot op de remix te springen van de al succesvolle single Did You See. De 21-jarige behoort tot de laatste doorbraak-mc’s van de UK rapscene en was afgelopen maanden al twee keer in Amsterdam te bewonderen. Op 27 november doet hij de Rotterdamse BIRD aan, waarschijnlijk de laatste keer dat het publiek hem kan zien in een intieme setting, want hij heeft alles in zich om Skepta en Stormzy achterna te gaan als een van de vaandeldragers van de Londense rapscene.
De jonge rapper, die door zijn ouders Momodou Jallow genoemd werd, laat overduidelijk twee kanten van zichzelf zien; in 2014 en 2015 heeft hij in de gevangenis gezeten, maar maakt nu muziek die op Appelsap voornamelijk door de dames werd meegezongen. Zijn lyrics hebben hier en daar een grillig karakter, de beats hebben af en toe een rafelig randje, maar toch weet hij ook genoeg humoristische accenten in zijn muziek te leggen en het te overgieten met een sausje van tropische dance- en houseritmes. Zijn debuutalbum Common Sense is de opvolger van Did You See, dat dankzij raves, Instagram en voornamelijk dankzij word-of-mouth een hit werd. Toch schoot J Hus niet meteen vol in de roos. Al in 2015 ging zijn naam het internet over, door Dem Boy Paigon en Lean and Bop, welke hem een MOBO-award-nominatie opleverde en een deal met Black Butter. Vanuit daar bouwde hij verder aan zijn sound en nu staat hij onder contract bij het Amerikaanse Epic Records. Op zijn debuut vermengt hij euforische rhymes met grimey lyrics en afrobeats.
Hij groeide op in Stratford, op steenworp afstand van zijn huis herrees het Olympische dorp inclusief alle stadions in de aanloop naar de Olympische Zomerspelen van 2012. Waar veel van zijn voorgangers hun muziekschool volgden in de kerk, werd het de jonge Momodou letterlijk met de paplepel ingegoten. Zijn moeder en stiefvader speelden dankzij hun respectievelijk Ghanese en Gambiaanse afkomst de nodige Afrikaanse muziek af in de huiskamer, naast onder meer Beenie Man. De grime-mentaliteit leert hij op het schoolplein, waar hij begint te rappen en te battlen tegen klasgenoten. En omdat zijn voornaam moeilijk was om goed uit te spreken, noemden mensen hem al snel bij zijn achternaam, Jallow. Echter vond de rapper dat zelf geen goede artiestennaam, dus werd het afgekort tot J Hus, waarbij het eerste deel staat voor zijn achternaam en het tweede deel de afkorting is van ‘hustler’. Op zijn elfde was hij namelijk een donut-hustler, zo vertelde hij The Guardian. Op zijn elfde kocht hij pakken donuts in de supermarkt voor 50 cent, om ze vervolgens per stuk te verkopen voor datzelfde bedrag. Naar eigen zeggen verdiende hij er genoeg geld mee. Het hustlen zat er dus al vroeg in.
En jong geleerd is oud gedaan. Hij komt in het Londense gangleven terecht, wordt slachtoffer van een steekpartij en belandt meermaals achter tralies. In Stratford, een tot belangrijk zakelijk én cultureel centrum opgekrabbelde wijk, zijn op dat moment twee dominerende muziekstijlen; afrobeat, waarvan de belangrijkste spelers Mista Silva en Kwamz zijn, en aan de andere kant rap en grime. Hij besluit precies in het midden te opereren en opzoek te gaan naar een heel eigen geluid; hij rapte al, maar hij vond dat dat wat pakkender kon, met met meer melodie. Vanaf toen heeft zijn zang een prominente rol gespeeld in zijn nummers, wat te horen is in bijvoorbeeld zijn freestyles op GRM Daily en Link Up TV. Het zijn sessies waar hij tegenop zag, omdat hij in eerste instantie dacht dat hij met één big tune zomaar even op zou blazen. Toen hij dalende cijfers op Soundcloud zag, piepte hij wel anders en zag hij toch de noodzaak van zulke sessies in. En met succes, want hij blies erdoor op en zijn muziek verspreidde zich als een olievlek door de rest van Engeland.
Daarmee waren de slechte jaren van ‘heethoofd’ Hus voorbij, de focus kon vanaf dat moment volledig op muziek worden gezet. Het zorgde ervoor dat de Engelse hiphopfans naast recente platen van Stormzy, Wiley, AJ Tracey nog iets hadden om naar uit te kijken; Common Sense, dat geopend wordt met een track waarin onverwachts een saxofoonsolo en brass drums te horen zijn. Jae5, de producer achter de zomerse sound van het album, bracht drie jaar door in Ghana, het thuisland van zijn ouders, om een persoonlijke connectie op te bouwen met de popmuziek van het continent. Vandaar dat de afrobeat en dancehall door het hele album sijpelt, net als de dreiging van grime (Clartin), pianopartijen (Who You Are), garage (Plottin’) en hiphop (de titeltrack). Die afwisseling in de productie neemt Hus mee in zijn stemgebruik; zo komt hij de ene keer door met lichtvoetige zang, terwijl in Good Luck Chale het venijn in zijn stem doet denken aan New Yorkse mixtapes uit de zeroes. Dat is zeker ook de muziek die hij zelf heeft geluisterd in zijn puberteit, aangezien zowel Cam’Ron als 50 Cent op de plaat worden geciteerd door Hus.
Minder dan een maand terug was de Britse sensatie nog te zien in Nederland, toen hij met zijn zonnige muziek een voor zijn neus natgeregende crowd moest zien te pleasen op de Noisey-stage van Appelsap. De set werd daar elke track een stukje dansbaarder en ondanks dat de regen aanhield, toverden de vrolijke klanken een lach op het gezicht van de aanwezigen. Het werd afgetopt met een dansje van de man zelf en natuurlijk Did You See, dat toen net platinum was gegaan. Hij bewees met gemak dat hij de zon niet nodig heeft om zijn voordracht kracht bij te zetten en een feestje te bouwen. Dat zal hij ongetwijfeld ook in petto hebben voor zijn show in BIRD. Eind november is waarschijnlijk de laatste keer dat je Londense mc in een intieme setting kunt zien. Het beste ben je erbij als hij het publiek eigendom maakt van de dansvloer, daarbij een beeld schetst van de Oost-Londense straten en het aan elkaar verbindt door middel van Afrikaanse ritmes.
J Hus staat 27 november in BIRD, Rotterdam en tickets koop (nu nog) hier. Om alvast in de stemming te komen check je hieronder het album:
